-
Sierpniowe wrzosy
W tym roku w Puszczy Tarnowskiej pierwsze wrzosy – symbol nadchodzącej jesieni – pojawiły się już w pierwszej dekadzie sierpnia. Na przełomie drugiej i trzeciej dekady było już bardzo wrzosowo. W porannym słońcu fioletowe i nie tylko fioletowe krzewy prezentowały się okazale. Zdjęcia wykonywałem w pobliżu Stanów n. Odrą. Zapraszam do wrzosowej galerii. Jan Wojtasik
-
Prześladowanie ludzi genialnych
[…] W prześladowaniu zażartym, któremu podlegają ludzie genialni, uczeni akademicy grają z pobudek próżności główną rolę, osłaniając swoje działania puklerzem talentu i powagi oddziaływającej na ludzi powszednich, a nawet na sfery rządowe, które także składają się zwykle z ludzi pospolitych. […] Cezare Lombrozo, Geniusz i obłąkanie, Wyd. vis-a-vis, Kraków 2019 s. 31
-
Geniusz i obłąkanie
[…] Między człowiekiem obłąkanym w czasie ataku choroby a człowiekiem genialnym obmyślającym i wcielającym w życie swe idee istnieje zupełne podobieństwo. […] Cezare Lombrozo, Geniusz i obłąkanie, Wyd. vis-a-vis, Kraków 2019 s.19
-
Mania literacka
[…] Mania literacka nie jest jedynie ciekawą właściwością psychiczną, ale specjalną formą obłąkania , kryjącą pod niewinnym pozorami impulsy tym niebezpieczniejsze, że trudno je z pierwszego wejrzenia zauważyć. […] Cezare Lombrozo, Geniusz i obłąkanie, Wyd. vis-a-vis, Kraków 2019 s. 7
-
Kłamstwo prawdą
[…] Wszystko to stoi na kłamstwie, ale dla odpowiednio wychowanych przyszłych pokoleń (wbijanie w głowę od dziecka) przestanie być kłamstwem: nikt nie może żyć z myślą, że wciąż kłamie, nikt nie będzie co dzień polemizował z każdym słowem radia, telewizji, prasy. A więc kłamstwo stanie się prawdą – w głowie się kręci. Orwell miał rację – to był wielki prorok. […] Stefan Kisielewski, Dzienniki, Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1997 s. 20
-
Prawda gazetowa
[…] Gazety piszą nieprawdę, ale tak daleko posuniętą i wkorzenioną, że aby udowodnić nieprawdziwość jednego krótkiego zdania, trzeba by takich zdań powiedzieć dziesięć – a któż by tego chciał słuchać. […] Stefan Kisielewski, Dzienniki, Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1997 s. 19
-
Lasy. Kompromis potrzeb jednostki z dobrem ogółu
[…] Niezależnie od struktury własności koncepcja gospodarowania lasami musi dążyć do optymalnego harmonizowania interesów i potrzeb jednostek z dobrem ogółu. Lasy jako dobro wspólne (dobro publiczne) powinny być użytkowane w sposób odpowiadający uznanym w danej społeczności wartościom społecznym, kulturalnym i estetycznym. Muszą być ustanowione prawa i środki ich egzekwowania, zapewniające etyczne użytkowanie lasów, co w syntetyczny sposób wyrażają paradygmaty zrównoważonego rozwoju: typ rozwoju społeczno-gospodarczego, koncepcja międzypokoleniowa oraz proces integrujący wszystkie działania człowieka prowadzące do maksymalnego zrównania możliwości zaspokojenia potrzeb wszystkich mieszkańców Ziemi. […] M. Geszprych, cyt. Za: Jan Chmielewski, Prawo leśne w praktyce, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2020 s. 17
-
Nadchodzi jesień
Jodłów. Nie przeminęła jeszcze pierwsza dekada sierpnia, a w Puszczy Tarnowskiej można dostrzec coraz więcej zwiastunów nadchodzącej jesieni. Dzisiaj tj. 9 sierpnia zdarzyło mi się natrafić na pierwsze rozkwitające wrzosy. Warto może przy tej okazji przypomnieć, że Puszcza Tarnowska obfituje we wrzosowiska. Nie bez powodu nazwano ją w przeszłości Karolackim Wrzosowiskiem (niem. Carolather Heide). Inaczej niż w przeszłości, obecnie nie tworzą one już większych zwartych wrzosowisk, ale rosną głównie na nasłonecznionych leśnych drogach i liniach oddziałowych. Okazałe wrzosowe drogi spotykamy także w pobliżu Grochowic przy zrębie, na którym pracował Edward Stachura. Możliwe, że któreś z nich inspirowało poetę, gdy tworzył tekst piosenki „Z nim będziesz szczęśliwsza”. […] Z nim będziesz…
-
Ideały i życie
[…] Ludzkie emocje biorą górę nad teoriami filozoficznymi w niezliczonych sytuacjach. Sprawia to, że etyczna i filozoficznahistoria świata jest dość przygnębiającą opowieścią o cudownych ideałach i bynajmniej nie idealnym postępowaniu. Ilu chrześcian rzeczywiście nadstawia drugi policzek, ilu buddystów rzeczywiście wznosi się ponad egoistyczne obsesje,i ilu żydów rezeczywiście kocha bliźnich jak sinie samego? […] Yuval Noah Harari, 21 lekcji na XXI wiek, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019 s. 87
-
Prokurator. Niezależność i podporządkowanie
[…] Problem nie polega na tym, że hierarchia służbowa może prokuratorowi narzucić decyzję albo jego decyzję zmienić, ale że hierarchia ta dysponuje całą paletą instrumentów, które pozwalają jej ukarać prokuratora za działania należące do jego ustawowych uprawnień czy wręcz obowiązków. Słowa „ukarać” autor używa z premedytacją, ponieważ w praktyce prokuratorskiej realizowanie niezależności bywa traktowane jako niesubordynacja wobec przełożonych i nielojalność wobec instytucji. […] Piotr Turek, Prawo o prokuraturze. Komentarz, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2023 s. 29