-
Milczenie
[…] Milczenie jest pojęciem, nigdy faktem. Nawet najgłębsza cisza nie jest wolna od szmerów. Jeżeli świerszcz milczy, wiatr milczy, dom milczy brakiem upiornych szelestów, to jeszcze słyszy się własny oddech, a w chwilach śmiertelnego wyczekiwania serce może rozbrzmiewać warkotem marsza pogrzebowego. […] Max Brand, Nocny jeździec, Wydawnictwo J. Kubickiego, Warszawa (bez daty), s. 47
-
Światowy Dzień Drzewa – 10 października.
Wysokie drzewa O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa,W brązie zachodu kute wieczornym promieniem,Nad wodą, co się pawich barw blaskiem rozlewa,Pogłębiona odbitych konarów sklepieniem. Zapach wody, zielony w cieniu, złoty w słońcu,W bezwietrzu sennym ledwo miesza się, kołysze,Gdy z łąk koniki polne w sierpniowym gorącuTysiącem srebrnych nożyc szybko strzygą ciszę. Z wolna wszystko umilka, zapada w krąg głuszaI zmierzch ciemnością smukłe korony odziewa,Z których widmami rośnie wyzwolona dusza…O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa! Leopold Staff
-
Człowiek, natura, dzieło
„Człowiek, ozdoba świata, dla niejednego tła natury jest zupełnie zbedną dekoracyą; nieraz szpeci sobą, i tym, co tworzy”. Stanisław Brandowski, Moja Menażerya. Obrazki, szkice i Humoreski, Lwów 1909 s. 44
-
Kwiaty naszego lata. Poszerzona kolekcja powystawowa
Internetowa galeria Kwiaty naszego lata stanowi swoisty efekt uboczny wystawy „Rowerowe rabatki”, której wernisaż miał miejsce w GCK w Otyniu w dniu 23 marca 2024 r. o godz. 17.00. Pierwsza powystawowa odsłona poświęcona wiosennym kwiatom na Środkowym Nadodrzu opublikowana została kilka tygodni wcześniej. W tej galerii – poza kilkunastoma zdjęciami prezentowanymi już na otyńskiej wystawie – przedstawiam zdjęcia kwiatów wykonywane w latach 2011 – 2024 przy różnych okazjach w przedziale czasowym od początku czerwca do końca sierpnia na Ziemi Lubuskiej, w Małopolsce, na Dolnym Śląsku i innych miejscach w Polsce. Trafiły tu kwiaty rosnące na poboczach dróg, polach, ogrodach i miejskich rabatkach. Czasem ukazane są same kwiatowe kielichy, czasem kielich wraz z łodygą,…
-
To dajesz światu
„To dajesz światu, czym sam jesteś”. Ks. Mieczysław Maliński, Modlitwa na każdy dzień, Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, Wrocław 1988 s. 41
-
Wtedy gdy pada deszcz
[…] Wtedy gdy pada deszcz bez końca i dzień za dniem wstaje zapłakany, tonący w wodzie i błocie – musisz wierzyć, że wreszcie kiedyś deszcz ustanie. Wtedy gdy trwa niepogoda, jest wietrzno, ponuro, chociaż od rana widzisz świat w tych samych kamiennych barwach i choć twój wzrok natrafia na ten sam szary sufit chmur – musisz wierzyć, że wreszcie kiedyś wyjdzie słońce. Wtedy gdy wszystko oblepia mgła i możesz widzieć na odległość kilku kroków – musisz wierzyć, że ona wreszcie kiedyś podniesie się lub opadnie i zobaczysz dalekie perspektywy. Wtedy gdy tkwisz w ciemności, gdy minuty wloką się beznadziejnie i zdaje ci się, że noc nigdy się nie skończy –…
-
Piasek klepsydry
[…] Obyś wciąż słyszał przesypujący się piasek twojej klepsydry. Ile jeszcze lat? Ile jeszcze miesięcy. Ile godzin ci pozostało. (…) A później przyjdą lata – one już przychodzą – kiedy będziesz się zajmował łataniem swojego rozlatującego się organizmu. Skoncentrujesz się na lekach, metodach, sposobach lekarskich – na podtrzymywaniu życia, a właściwie wegetowaniu; powiększaniu ilości twoich pustych dni. Obyś wciąż słyszał przesypujący się piasek twojej klepsydry. […] Ks. Mieczysław Maliński, Modlitwa na każdy dzień, Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, Wrocław 1988 s. 39
-
Gdybyś wiedział …
[…] Nie wiesz, gdzie się kończy granica zmęczenia, a gdzie się rozpoczyna lenistwo; jak długiego potrzebujesz odpoczynku, a gdzie jest już czasu marnowanie. Ile pracy brać na siebie, a ile przerzucać na swoich współpracowników. Dokąd są wyrzuty sumienia, a kiedy rozpoczyna się chora wyobraźnia. I jesteś wciąż rozdarty, pozostawiony w niepewności. I nikt cię nie potrafi od tych watpliwości do końca uwolnić. […] Ks. Mieczysław Maliński, Modlitwa na każdy dzień, Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, Wrocław 1988 s. 37
-
XVIII Ogólnopolskie Seminarium Kryminalistyczne, Zielona Góra-Zbąszyń, 25 – 27 wrzesień 2024
Zielona Góra – Zbąszyń. W dniach 25 – 27 września 2024 roku Prokuratura Okręgowa w Zielonej Górze zorganizowała kolejne, XVIII-te już Ogólnopolskie Seminarium Kryminalistyczne. Tegoroczne zajęcia w Zbąszyniu odbyły się pod hasłem: „Nauki sądowe. Między postępem teorii a realiami praktyki”. Zacieranie granic pomiędzy zdobyczami nauk sądowych, takich jak: kryminalistyka, medycyna sądowa oraz psychiatria i psychologia sądowa, a pracą organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości stanowi ideę przewodnią zielonogórskich spotkań kryminalistyków od ich pierwszej edycji w Drzonkowie w 2005 r. Nie jest odkryciem spostrzeżenie, że przestępcy bardzo szybko przyswajają sobie najnowsze wynalazki techniki i, po odpowiedniej adaptacji, wykorzystują je do swoich celów. Rolą nauki jest znalezienie skutecznych, a zarazem zgodnych z prawem,…
-
Zdezaktualizowana edukacja hydrotechniczna
[…] Jesteśmy ofiarami wieloletniej edukacji hydrotechnicznej – niezachwianej wiary w to, że człowiek ze swoim betonem jest w stanie okiełznać przyrodę. Może tak było 50 czy 100 lat temu, gdy przyroda dominowała, a nas było 2 mld na świecie. Teraz jest nas 8 mld, mamy zupełnie inaczej rozwinięty krajobraz, jest on bardzo zniszczony i nie trzyma wody – bardzo szybko się odwadnia. Poleganie tylko i wyłącznie na zaporach, jak w naszych planach gospodarowania wodami, jest zdecydowanie niewystarczające. […] dr hab. Iwona Wagner Pełne omówienie: Nauka w Polsce