-
Początek „zmierzchu imperium”. Zapisek z 7 października 1969 r.
[…] Byłby już chyba czas na poczatek „zmierzchu imperium”. Sukcesy Rosji są, formalnie rzecz biorąc, naszymi polskimi sukcesami, istotnie, z punktu widzenia formalnej racji stanu Polska ma teraz sytuację bezbłędną: w sojuszu z drugą (co najmniej) potęgą świata, chroniona przez tęże potęgę od NIemców, zabezpieczona przeciw tradycyjnym obcęgom rosyjsko-pruskim, z dobrymi granicami. Formalnie pięknie, tylko treść, ta przenudna sowiecka treść, prowincjonalizm, drętwota życia publicznego. Ale cóż – darmo się miotać jak ryba w sieci, nic ie dadzą ciągoty prozachodnie. Zachód nic do nas nie ma, odpisał nas na straty i tak już to zostanie. […] Stefan Kisielewski, Dzienniki, Wydawnictwo ISKRY, Warszawa 1996 s. 286
-
Listopad. Ostatnie liście
[…] Nieba zobaczyć nie mogłem. Same tylko ściany i kawałek ulicy długości trzech drzew posadzonych wzdłuż co ileś metrów. I nagich już. Deszcze, chłody i wiatry oskubały je z piór. Na jednym zostały cztery listki, na drugim dwa, na trzecim też dwa albo trzy, dokładnie nie powiem. Tak, oczy mam trochę popsute. Od naftowych lamp, od wszystkich mrocznych zakamarków i od wypatrywania po nocach, nasłuchując szmerów. […] Edward Stachura, Parę kieliszków, /w/ Opowiadania, Wyd C&T, Toruń 2001 s. 161
-
Puszcza Białowieska w albumie Zygmunta Glogera
[…] Był już zachód słońca i w puszczy noc nas zaszła, gdyśmy pozostawiwszy wóz podróżny, szli do osady leśnika. Księżyc wypłynął na gwiaździste niebo oświetlając czuby strzelistych świerków i sosen, i grał po nich jak sto lat temu, wdzierając się w przerwy między gałęźmi i padając na grunt puszczy, w kształcie długich białych snopów i pasem. Rzekłbyś: duchy przechadzają się wśród olbrzymich kolumn, głębokie cienie i tuż drgające plamy srebrne – prawdziwe czarodziejstwo leśne. Po dniu można się było doskonale puszczy przypatrzeć. Przede wszystkim uderza w niej i odróżnia od innych lasów mieszanina drzew, bo las jednolity sosnowy rzadko się tutaj spotyka. Za to prawie wszędzie: sosna, dąb, jesion, osika,…
-
Chaty Słowian wg Prokopiusza
[…] Słowianie budowali swoje nędzne chaty w sąsiedztwie lasów, bagien i moczarów. Byli jakby stworzeni dla środowiska rzecznego. Świetnie pływali, a w chwili zagrożenia podobno potrafili spędzić pod wodą kilka godzin, oddychając przez specjalnie wydrążone trzciny. Pod względem organizowania przepraw nie mieli równego sobie ludu. […] Michael Morys – Twarowski, Barbarica. Tysiąc lat zapomnianej historii ziem polskich, Wyd. ZNAK HORYZONT, Kraków 2023 s. 147
-
Dębowe grody Polan
[…] Serce państwa Lestka i Siemomysła biło na Wysoczyźnie Gnieźnieńskiej, gdzie od początku X wieku non stop wznoszono gród po grodzie. Jednak około 940 roku inwestycje ruszyły na skalę wcześniej niespotykaną. (…) Na Wysoczyźnie Gnieźnieńskiej po prostu znikneły lasy dębowe, bo budowa grodów pochłonęła całą dębinę! Słowianie uwielbiali grody, które stanowiły ich swoiste znaki rozpoznawcze. (…) Ścięte drzewa transportowano na plac budowy, a wydartą naturze ziemię czyniono sobie poddaną. Innymi słowy – po drwalach przychodzili rolnicy – w znaczeniu metaforycznym, bo być może ci sami ludzie zajmowali się jednym i drugim. Lud żyjący w okolicach Poznania, Gniezna czy Giecza zasługiwał, jak żaden inny w okolicy bliższej i dalszej, na miano…
-
Siła chamska i głupia
[…] Starzy pruscy junkrzy, uważający Fuhrera za wariata i chama, lecz ulegający mu „dla świętego spokoju”, dali mu się w końcu opanować bez reszty. Siła chamska i głupia, ale nieodparta, od której nie ma odwołania, staje się w końcu Bogiem także i dla subtelnych intelektualistów, a nawet dla nich przede wszystkim, bo im imponuje, skłonni są przypisywać jej głębię i wyrafinowanie. […] Stefan Kisielewski, Dzienniki, Wydawnictwo ISKRY, Warszawa 1996 s. 247
-
Wiatr znad Puszczy Karolackiej
[…] – W przypadku zjawiska atmosferycznego mówimy zawsze o wietrze w liczbie pojedynczej. Tak więc mamy do czynienia z przewagą wiatru z kierunków południowo-zachodnich, mówiąc krótko znad Puszczy Karolackiej. Teraz trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie o rodzaj lasów w tejże puszczy. Większość to lasy sosnowe, które wydzielają lecznicze olejki eteryczne, za sprawą przeważającego kierunku wiatru trafiające nad nasze miasto i okolicę. A to jeszcze nie wszystkie fakty! Sięgnął po filiżankę, wypił kilka łyków herbaty. – Słucham, słucham – Duchter uwielbiał takie naukowe tyrady, wzbogacał dzięki nim swą i tak ogromną wiedzę. – Kolejnym krokiem naszej analizy są rzędne terenu. Śląskie Morze ma rzędne mniej więcej na poziomie 57 metrów nad…
-
Mapa turystyczna „Pojezierze Sławskie. Przemęcki Park Krajobrazowy” – druga odsłona
Nowa Sól – Sława – Jodłów. Znane i powszechnie cenione Wydawnictwo Turystyczne PLAN wznowiło wydanie mapy pt. Pojezierze Sławskie. Przemęcki Park Krajobrazowy. Inicjatywę należy pochwalić, gdyż pierwsze wydanie „Pojezierza” miało miejsce osiem lat temu, a od tego czasu rzeczywistość turystyczna i nie tylko turystyczna mocno się zmieniła. Warto jeszcze dodać, że udokumentowany na mapie obszar jest stosunkowo rozległy, albowiem rozciąga się od Zielonej Góry do Leszna i Sulechowa oraz Wolsztyna do Głogowa. A skoro mapa – co się zowie – jest turystyczna, z natury rzeczy musiały się więc znaleźć wszystkie ważniejsze drogi, a także oznakowane szlaki turystyki pieszej, rowerowej, kajakowej i konnej. Nie powinno także zabraknąć ważnych dla każdego turysty…
-
Jedna prawda, wiele interpretacji
„Każde zjawisko można wyjaśnić na milion sposobów, ale tylko jeden z nich jest prawdziwy, niezależnie od tego, czy nasza wiedza pozwala nam do niego dotrzeć”. Nassin Nicholas Taleb, Czarny łabędź. Jak nieprzewidywalne zdarzenia rządzą naszym życiem, Wydawnictwo ZYSK i S-KA, Poznań 2020 s. 144
-
Barwy listopadowej Puszczy
Dębówko, Gaj Wandy, Gniazdo Czerwonych Dębów, Przesmyk Tarnowski, Starodrzew Ptasie Podwórko, Stara Cegielnia, Strzeszków, Wysoka Hala to tylko niektóre z fragmentów Puszczy Tarnowskiej, jakie miałem okazję fotografować w listopadzie 2023 r. Jesienna pogoda bywała zmienna, przeważało zachmurzeni, czasem padał deszcz, zdarzało się też trafić na dni bardziej słoneczne, a 22 listopada trafiło się słońce, przymrozek i odrobina śniegu. Z pokaźnego zbioru wybrałem do tej galerii 63 zdjęcia. Nawet kapryśna, listopadowa jesień oferuje w lesie ciekawe pejzaże. Zapraszam do ich obejrzenia. Dodam jeszcze, że większość fotografii z tej kolekcji tę można ponadto zobaczyć w formie prezentacji z z muzyką w tle na moim koncie na portalu You Tube. Wystarczy kliknąć TUTAJ…