Encyklopedia Puszczy

Góra Mirkowa

Góra Mirkowa. Pozostaje zagadką, dlaczego najwyższe, bo sięgające 121,5 m. n.p.m. wzniesienie Puszczy Tarnowskiej nie doczekało się w czasach historycznych nazwy własnej. Takie nazwy nadawano z zasady często wzgórzom zdecydowanie niższym, nie wspominając już o wyniosłościach podobnej wysokości, np. sąsiedniej Wysokiej Hali – 119,0 [niem. Almas-Höh] czy niedalekiego Glinnego [niem. Glimp-Berge – 117,5 m. n.p.m.

Możliwe, że przyczyną wspomnianego „przeoczenia” Wzgórza 121,5 są jego stosunkowo łagodne zbocza i mało kontrastujący z otoczeniem, schowany wśród drzew, wierzchołek. Jedynie podjazd od strony zachodniej cechuje się wyraźną stromizną. Właściwości te można dostrzec zarówno na dokładniejszych mapach z poziomnicami, jak i podczas wędrowania w terenie. Na polskich powojennych mapach istnienia wzgórza także nigdy nie zauważono.

Dlatego propozycja, żeby przynajmniej w nazewnictwie krajobrazowym najwyższe wzniesienie obszaru d. Puszczy Tarnowskiej otrzymało nazwę „Góra Mirkowa” spotkało się z uznaniem i akceptacją osób zaangażowanych w kreowanie i uprawianie turystyki leśnej na obszarze Puszczy. To właśnie Mirosław Wojtczak „odkrył” dla tego środowiska faktyczne znaczenie wzniesienia, zaproponował postawienie na nim wieży widokowej i zaprojektował dwie trasy rekreacyjne – czerwoną oraz fioletową HUBERT.

Trasy biegnące tuż przy szczycie wzniesienia już istnieją, znalazło się też miejsce na postawienie odpowiedniej tablicy informacyjnej. Na mapie Stowarzyszenia Wspierania Rozwoju Letniska Jodłów z 2015 r. wzniesienie 121,5 oznaczono, jako punkt widokowy. Natomiast projekt postawienia wieży wpisany został do wieloletnich planów przedsięwzięć inwestycyjnych Nadleśnictwa Sława Śląska.

Pozostaje przy tym faktem, że porastający „Mirkową” młodnik sosnowy przyrasta bardzo szybko, nie udaje się już z niej podziwiać Głogowa i okolic. W przyszłości konieczna będzie zapewne ponowna weryfikacja miejsca lokalizacji wieży i parametrów jej wysokości.

Góra Mirkowa położona jest w pobliżu Dębówka, w północno-zachodnim sektorze oddziału 78 w części Borów Tarnowskich administrowanych przez Nadleśnictwo Sława Śląska. Najłatwiej ją odnaleźć przy pomocy jodłowskiej trasy rekreacyjnej „Hubert”. Wystarczy wówczas zjechać z drogi pożarowej „11” w kierunku zachodnim. Można także wykorzystać do tego celu przedłużenie drogi pożarowej „5” w kierunku wschodnim albo jodłowską czerwoną trasę rekreacyjną biegnącą z Dębówka w kierunku Dębowego Jaru.

Najbliższą atrakcją przyrodniczą stanowi dąb „Konrad” [Dąb Widokowy]. W pobliżu od strony zachodniej przebiega też Stara Droga Pocztowa, a przemieszczając się w kierunku południowym natrafimy na dębową Krainę Leśnych Ostańców i wspomniana już wcześniej Wysoką Halę [Halę Almy]. W tym samym kompleksie znajdziemy też osobliwość przyrodniczą w postaci Słoniowej Łapy.

Warto dodać, że Góra Mirkowa jest jednym ze wzniesień zdobywanych każdorazowo podczas rajdu rowerowego „Jary i wzniesienia Puszczy Tarnowskiej”. W dniu 1 maja 2017 przejechał jej zboczem I rowerowy rajd trasą „Huberta” z Jodłowa do Siedliska.

Jan WOJTASIK



 

Dane orientacyjne dla GPS:

Dł. geogr. 15°56’80” E

Szer. geogr. 51°50’77” N

Przy opracowaniu tego materiału wykorzystano m.in. mapy: Powiat Nowosolski. Mapa Turystyczna Wydawnictwa Turystyczne PLAN oraz Puszcza Tarnowska. Jodłowskie Trasy Rekreacyjne, Wydawnictwo SYGNATURA Zakład Kartograficzny, Wydanie I,  2015

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *