Inspiracje
-
Nic tu już nie było podobne do siebie
[…] Nic tu już nie było podobne do siebie. Od lasów niby ciągnęło żywicą, lecz i tej żywicy nie mogłem jakoś uwierzyć. Jej zapach wydał mi się mdły, zwietrzały, jakby mało gorzki.
-
Odejście Fryderyka
Słyszysz? – we mgle lipowych alej coś, ni to łkanie, ni to jęk? Ktoś zwiewny idzie przez Łazienki – stanie, popatrzy, idzie dalej.
-
Nie wierzę żadnym świadkom
[…] Na świadkach nie można polegać, gdyby się coś zdarzyło. Dziesięciu świadków, a będzie dziesięć kolorów, dziesięć modeli i tyle samo marek, nie mówiąc ile numerów.
-
Biurko. Wiele zależy od tego, po której stronie się siedzi
„Człowiek łatwo może znaleźć się nie po tej stronie biurka, gdzie zwykł siadać i wiele zależy od tego, po której stronie biurka się siedzi”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 124
-
Umiar. Radość i smutek
„Lepsza bywa umiarkowana radość niż umiarkowany smutek, a czego nie można zmienić, to należy polubić”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 118
-
Zasady i odstępstwa
„Wszelkie zasady mają to do siebie, że nie sprawdzają się w każdym wypadku”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 118
-
Cierniowa droga prawdy
„Fałsz wybiera zawsze gościniec gładki, droga zaś prawdy pozostaje cierniową”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 79
-
Bezkarność zbrodni
„Bezkarność pierwszej zbrodni staje się wyzwaniem rzuconym następnej”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 66
-
Lotność myśli ludzkiej
„Myśl ludzka jest jak ptak, co może szybować wysoko w przestworzach, jeszcze wyżej niż orzeł bielik”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 41
-
Las przytłaczał ludzi …
[…] Las przytłaczał ludzi swą przepastną głębią, kołysał i usypiał szumem gałęzi, porażał wielkością i odwiecznym trwaniem.