Traseologia kryminalistyczna

Traseologia kryminalistyczna  Traseologia zajmuje się identyfikacją śladów pozostawionych przez ludzi, zwierzęta i różne urządzenia podczas przemieszczania się z jednego miejsca na drugie. Obecnie najczęściej przedmiotem badań traseologów są ślady obuwia oraz pojazdów mechanicznych.

Można je identyfikować zarówno grupowo przez wskazanie rodzaju obiektu, jaki ślad pozostawił ślad, jak też indywidualnie. Ten ostatni rodzaj identyfikacji pozwala ustalić konkretny egzemplarza obuwia lub oponę, która odcisnęła ślad. Wyrazistość śladu sprzyja możliwościom identyfikacyjnym, ale w pewnych sytuacjach ślad słabo widoczny może zostać przy pomocy specjalnych technik zdecydowanie wzmocniony.

Wg L. Rodowicz [Problemy Kryminalistyki nr 234 z 2001 r], najstarsza, zarejestrowana w literaturze specjalistycznej identyfikacja śladów obuwia pochodzi ze sprawy Richardsona w Szkocji z 1786 roku. W trakcie oględzin miejsca zabójstwa młodej dziewczyny oficer dochodzeniowy zlokalizował krwawe ślady obuwia na otwartym terenie w pobliżu domu ofiary. Analiza śladów ze ścieżki chodu wykazała, że na odwzorowanych spodach widoczne były gwoździe o specyficznym [indywidualnym] rozmieszczeniu między sobą i krawędziami buta. Wykonano odlew najbardziej czytelnego śladu. Podczas uroczystości żałobnych kordon policji otoczył cmentarz. Buty każdego uczestnika pogrzebu, który wychodził z cmentarza, poddano oględzinom. Te prymitywne, ale jak się później okazało, skuteczne badania porównawcze wykonane „na poczekaniu” w konsekwencji doprowadziły do kategorycznej identyfikacji buta Richardsona. Dowód ten wraz ze śladami krwi odegrał zasadnicze znaczenie w prowadzonym postępowaniu karnym.

Dodajmy jeszcze, że obecne metody kryminalistyczne pozwalają nie tylko ustalić konkretny egzemplarz obuwia, którym naniesiono ślad na miejscu zbrodni, ale także udowodnić, że obuwie to nosiła konkretna osoba.

Jan WOJTASIK