[…] Historia powstaje z wydarzeń i wniosków, które z nich czerpie myśl ludzka. Logika wypadków istnieje niezmiennie, ale nie zawsze i nie dla wszystkich jest oczywista doraźnie w chwili ich narastania. Czas układa fakty w koniecznej kolejności – my przenikamy ich hierarchię; triumfy i pogromy, załamania i sukcesy następują po sobie w toku na pozór nieskoordynowanym – my wykrywamy ich związki.[…]

„Będę się bawił sam, zostaw mnie samego, piastunie. Kaźmierz jest jeszcze mały, zabaw mych dzielić nie umie. Daj mu piasku i wiórów: do wieczora będzie zajęty. Zawołaj niańki do niego. Na miasto idź sam, bo dziś święto.

[…] Wszystkie badania trzymane były w najściślejszej tajemnicy i do prasy nie przekazywano żadnych informacji. Chodziło nie tylko o to, by nie dopuścić do lawiny błędnych informacji, jakie zalały kraj po zamachu w Dallas, ale o to, by nie pogarszać i taj już napiętej sytuacji z jej całym rasowym podtekstem.

[…] W połowie sierpnia, w kilkanaście dni po uwolnieniu Lublina, Putrament z polecenia Borejszy przywiózł ze Lwowa Karola Kuryluka. Jerzy Borejsza, który zajmował się organizowaniem jawnej, wolnej prasy mającej stanowić polityczny instrument działania sił ludowych, nie mógł zapomnieć o Karolu Kuryluku.

Sierpień 1927 roku przyniósł jedną z większych sensacji polityczno-kryminalnych II Rzeczypospolitej. W trzynastą rocznicę wymarszu pierwszej kompanii kadrowej zaginął były szef Sztabu Komendy Legionów Polskich, generał brygady Włodzimierz Ostoja-Zagórski.

[…] Cyrus był niewątpliwie niezwykle utalentowanym wodzem, jednak talent wojskowy był tylko jedną z cech jego osobowości.  Bardziej chyba zwraca uwagę umiarkowanie, z jakim sprawował swoje rządy. Wykazywał wyjątkową tolerancję dla miejscowych religii i obyczajów, unikał okrucieństwa i niepotrzebnego nadużywania siły, co odróżniało go od wielu innych zdobywców.

[…] Stan bezpieczeństwa w Polsce szlacheckiej na pewno w znacznym stopniu uzależniony był od zasad polityczno-ustrojowych w kraju. Ugruntowanie się feudalnej struktury społecznej, złota wolność szlachecka z jednej strony, a słabość władzy centralnej – z drugiej, sprzyjały rozwojowi przestępczości i anarchizacji życia.

[…] Może kiedyś skonstruujemy komputery symulujące i przewidujące wszystkie możliwe kombinacje wyznaczające los, komputery symulujące umysł wszechwiedzący, ale tymczasem chcąc nie chcąc podzielamy starożytnych Greków: wszystkie nasze sprawy trzymają w rekach stare Parki i nigdy nie wiemy, co uczynią w następnej minucie.

[…] Nerwowo oglądał się ku rzece, gdzie migotały rakiety. Pułkownik siedział skwaszony.– Oni powariowali … Wczoraj nakazali nam odwrót – mruczał – choć mogliśmy się bronić dalej na przeprawie … Dziś rano rozkaz: „Trzymajcie się za wszelką cenę!”. A teraz znów popędzają: „rzucać wszystko i wycofywać się …”.

[…] Noc już była głęboka. W osadach i przygródkach światła pogasły, nad okolicą panowało niepodzielnie księżycowe światło. Spokój i cisza były dokoła. Bolesław zadumał się, tak że zapomniał niemal o obecności Pietrka. W piersi jego wstawało jakieś nieznane uczucie. Z miejsca, gdzie stoi wyszła myśl i siła, która z zamętu walk, zatargów i poziomych dążeń małych ludzi wyłoniła państwo Chrobrego.