Literatura

  • Literatura

    Siła się wiąże

    […] Rzym musi być wielki. Rzym musi być najsilniejszy na całej kuli ziemskiej. – Dlaczego? – Aby się utrzymał. Im silniejsi jesteśmy, tym więcej mamy nieprzyjaciół. Dlatego musimy być najsilniejsi.

  • Literatura

    Jestem Duchem Puszczy

    […] „Jestem życiem. Jestem śmiercią. Moją obecność znajdziesz w każdym źdźble trawy, trzepocie skrzydeł motyla, melodii kropel deszczu na liściach. Rodzę się tysiąc razy każdego dnia, tysiąc razy umieram.

  • Literatura

    Drzewa Polski

    […] Drzewa pełnią istotną rolę społeczną i kulturotwórczą. Koją nerwy, relaksują, wyciszają i uspokajają. Stanowią przy tym natchnienie dla poetów i pisarzy, począwszy od słynnej lipy „czułej na głos Jana z Czarnolasu”, poprzez Mickiewiczowskie „dęby Białowieży, Świtezi, Ponar, Kuszelewa”, po dzieła najnowszych autorów.

  • Literatura

    Echa leśne – fragment

    […] Z lasu leciał po rosie wieczornej łoskot siekier. Łoskot uderzał w lasy, w ogromne świętokrzyskie bory jodłowe, w puszczę wilgotną, senną, niemą, głuchą. Echa ciosów mknęły od góry do góry, od kniei do kniei, w dal czarną, w noc, we mgłę.

  • Literatura

    Wieczorna modlitwa lasu

    […] Powoli ustawało wszystko, a cichość przerywały tylko szmery drzewne. Leszczyna podnosiła siwe listki do góry; król-dąb pomruknął z cicha lub zaszemrała warkoczami brzoza. Cisza.

  • Literatura

    O człowieku, który chwalił dystrybucję

    […] Było to jeszcze, zanim zmieniłem mój zawód na obecny. Jako młody leśniczy mieszkałem wówczas samotnie w małej chatynce, pośród dziewiczego lasu. Ale wbrew nazwie nie było w nim pięknych dziewic, gotowych stworzyć samotnemu leśniczemu szczęście w jego chatynce.

  • Literatura

    O dniu piękny

    […] O dniu piękny! Zmarła Mario, jaki piękny dzień! Rosjo, Polsko, jaki piękny przełom, jaki piękny dzień! Ucałować każdą okrwawioną cegłę Warszawy. […]

  • Literatura

    Nie możesz dać się opętać

    […] Nie możesz dać się opętać. Nie może cię żadna sprawa – nawet najświętsza, żaden człowiek – nawet największy, zupełnie pochłonąć. Nie możesz nawet największej sprawie, największemu człowiekowi całkowicie się oddać.

  • Literatura

    Komisja Nazewnictwa

    […] W owej dziwacznie programowanej szkole  dla przyszłych studentów, jaką był ów rok przygotowawczy do roku wstępnego, miał wśród innych przedmiotów również geografię.