-
Naukowcy o wilkach
(…) Informacje zamieszczane w mediach – lokalnych i ogólnopolskich – na temat wilków są często nieprawdziwe i wprowadzają odbiorcę w błąd. Regularnie pojawiają się w mediach niezweryfikowane przez ekspertów opisy zdarzeń z udziałem wilków, które albo w ogóle nie miały miejsca, albo zostały przeinaczone, by przedstawić te zwierzęta w niekorzystnym świetle, jako gatunek groźny i szkodliwy. (…) Cofnięcie masowej dezinformacji opinii publicznej po tego typu publikacjach medialnych nie jest już możliwe. (…) „Szczególnie zwodniczy” jest też nowy trend wykorzystywania sztucznej inteligencji do generowania obrazów przedstawiających wilki w nietypowych środowiskach i sytuacjach (np. nienaturalnie liczne rodziny wilcze spacerujące wśród domów). (…) Tylko odpowiedzialne i oparte na faktach dziennikarstwo będzie w stanie…
-
Złudzenie sukcesu naukowego
„Zawsze wydaje się nam, że dotarliśmy do faktycznej wiedzy, ale nie dostrzegamy, że naszym poprzednikom, z których się śmiejemy, też się tak wydawało”. Nassin Nicholas Taleb, Czarny łabędź. Jak nieprzewidywalne zdarzenia rządzą naszym życiem, Wydawnictwo ZYSK i S-KA, Poznań 2020 s. 293
-
Względność wiedzy naukowej
„Naukowcy zawodowo wyśmiewają poglądy swoich poprzedników, ale ze względu na wiele właściwości ludzkiego umysłu nieliczni z nich zdają sobie sprawę, że w przyszłości (rozczarowująco niedalekiej) ich poglądy również zostaną wyśmiane”. Nassin Nicholas Taleb, Czarny łabędź. Jak nieprzewidywalne zdarzenia rządzą naszym życiem, Wydawnictwo ZYSK i S-KA, Poznań 2020 s. 93
-
Przesłuchanie. Nastawienie osoby przesłuchującej
[…] H. Gross oraz E. Locard (…) uczulają, jak bardzo nastawienie osoby przesłuchującej wpływa na uzyskane relacje, a sami nie są wolni od stereotypów swojej epoki. (…) Oczywiście, nie czyni ich to „gorszymi” naukowcami; nie ma podstaw do formułowania negatywnych ocen wobec nich, nie znając, czy pomijając kontekst epoki. Pozostali i pozostaną mistrzami dla kolejnych pokoleń przedstawicieli nauk sądowych. W relacji każdego wybitnego naukowca ze swoimi uczniami, ważne jest to, żeby uczniowie nie naśladowali „ślepo” swojego mistrza, a on nie wymagał od nich bezwzględnego posłuszeństwa w zakresie podejmowanej problematyki badawczej. Młodzi naukowcy zainspirowani odkryciami mistrza powinni sięgać kolejnych wyzwań badawczych, nie bojąc się czasami i zachowując odpowiedni szacunek, krytycznie podejść…