-
Lasy. Kompromis potrzeb jednostki z dobrem ogółu
[…] Niezależnie od struktury własności koncepcja gospodarowania lasami musi dążyć do optymalnego harmonizowania interesów i potrzeb jednostek z dobrem ogółu. Lasy jako dobro wspólne (dobro publiczne) powinny być użytkowane w sposób odpowiadający uznanym w danej społeczności wartościom społecznym, kulturalnym i estetycznym. Muszą być ustanowione prawa i środki ich egzekwowania, zapewniające etyczne użytkowanie lasów, co w syntetyczny sposób wyrażają paradygmaty zrównoważonego rozwoju: typ rozwoju społeczno-gospodarczego, koncepcja międzypokoleniowa oraz proces integrujący wszystkie działania człowieka prowadzące do maksymalnego zrównania możliwości zaspokojenia potrzeb wszystkich mieszkańców Ziemi. […] M. Geszprych, cyt. Za: Jan Chmielewski, Prawo leśne w praktyce, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2020 s. 17
-
Negocjator
[…] Specyficznymi umiejętnościami, którymi muszą legitymizować się zawodowi negocjatorzy, jest nie tylko znajomość zasad komunikacji interpersonalnej, ale przede wszystkim umiejętności rozpoznawania i stosowania różnych technik negocjacyjnych. Owe techniki to nic innego jak zestaw mniej lub bardziej zaawansowanych narzędzi dotyczących przekazywania informacji w trakcie negocjacji, budowania ich ‘klimatu’, postaw, szukania kompromisu, przekazywania własnego stanowiska. Techniki te obejmują również możliwość obrony przed nie zawsze ‘czystym’ zachowaniem strony przeciwnej. Mogą też dotyczyć operacji na informacjach, prowokowania strony przeciwnej lub zmniejszania komfortu psychicznego. […] Jarosław Kucharski, Usprawiedliwione kłamstwo we współczesnej etyce stosowanej, Akademia Ignatianum – Wydawnictwo WAM, Kraków 2014 s. 196