Profilowanie

[…] Wbrew powszechnemu stereotypowi, profilowanie nie jest odrębną dyscypliną pracy policyjnej, wymagającą posiadania wysoce specjalistycznej wiedzy dostępnej jedynie nielicznej grupie ekspertów. Nie jest też „magiczną sztuczką” opierającą się na przenikliwości i intuicji osób ją stosujących.

Terminem „profilowanie” powinno się określać metodę kompleksowej oceny całości zgromadzonego i odpowiednio udokumentowanego materiału dowodowego, oraz wykorzystanie takiej analizy przy tworzeniu wersji kryminalistycznych, podlegających dalszemu sprawdzeniu, przy pomocy tradycyjnych zasad pracy policyjnej.

Konieczna jest oczywiście unifikacja wszystkich dostępnych metod profilowania – stworzenie wspólnego systemu, w którym łączyłyby się elementy klasycznej psychologii śledczej, drobiazgowej analizy miejsca przestępstwa, profilowania geograficznego i analizy kryminalnej. […]

Kacper Gradoń, Zabójstwo wielokrotne. Profilowanie kryminalne, Wyd. LEX a Wolters Kluwer business, Warszawa 2010 s. 285