Czynności operacyjno-rozpoznawcze  Fakty konieczne dla skutecznego zwalczania przestępczości i innych patologii społecznych można poznawać różnymi metodami. Prokurator decydując się na wniesienie aktu oskarżenia czy sąd, który ma wyrokować o winie bądź niewinności oskarżonego muszą w swoich rozstrzygnięciach kierować się tylko takimi ustaleniami, które mają oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym wg zasad określonych w kodeksie postępowania karnego. Mówiąc inaczej, nie wystarczy wiedzieć i oskarżać czy skazywać – trzeba to jeszcze udowodnić. Prokurator może więc uzasadniać oskarżenie tylko takimi środkami dowodowymi, jakie znajdują się katalogu rozdziału pt. „Dowody” i uzyskanymi w sposób wskazany przez przepisy kpk. Reguła ta obowiązuje także Policję i inne organy ścigania, ale tylko w zakresie prowadzonych przez nie…

Cyklofrenia, czyli psychoza maniakalno-depresyjna  Kiedyś w Polsce znana była pod nazwą psychozy szałowo-posępniczej. Współczesna psychiatria częściej posługuje się terminami choroba afektywna czy dokładniej zaburzenia afektywne dwubiegunowe. Nauka nie dostarczyła dotychczas przekonującego wyjaśnienia przyczyn tych bogatych w spektakularne objawy zaburzeń. Generalnie przeważają poglądy o istotnym znaczeniu czynników dziedzicznych. W klasycznym, lepiej powiedzieć modelowym, obrazie cyklofrenii występują naprzemiennie dwie, biegunowo odmienne, postacie tej choroby. Pierwszą z nich jest mania, drugą depresja. Pojawiają się one cyklicznie, przechodząc bardziej lub mniej dynamicznie jedna w drugą. Fazy chorobowe przegrodzone są zwykle okresami pełnego zdrowia psychicznego. Częstotliwość występowania poszczególnych cykli może być bardzo różna i wahać się od kilku tygodni do kilku lat. Natężenie objawów charakterystycznych dla…

Cudzoziemiec w prawie karnym Cudzoziemiec, to każda osoba, która nie posiada polskiego obywatelstwa, bez względu na narodowość czy przynależność do grupy etnicznej. Nie jest cudzoziemcem obywatel polski, który nabył obywatelstwo państwa obcego, lecz nie utracił obywatelstwa polskiego. Cudzoziemcy – sprawcy czynów karalnych, w tym przestępstw i wykroczeń popełnionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają prawu polskiemu. Oznacza to, że postępowanie karne w takich przypadkach prowadzą polskie organy ścigania, wyrok wydaje polski sąd, a procedury postępowania regulowane są przez przepisy kodeksu postępowania karnego i kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Taka przynajmniej jest zasada, a nieliczne odstępstwa od niej wynikają z zawartych przez Polskę umów międzynarodowych lub immunitetu dyplomatycznego i konsularnego. Warto może…

Ciężar dowodu winy Kto zarzuca przestępstwo, powinien to wykazać dowodami zebranymi z zachowaniem właściwych standardów. Za czasów przesławnego prawodawcy Hamburabiego, kto zarzucił innemu człowiekowi przestępstwo, a nie umiał tego udowodnić, karany był karą, jaka groziła pomówionemu za czyn, o który go pomówiono. Współczesne ustawodawstwo i obyczaje nie są tak radykalne, ale przecież ciągle „materialny ciężar dowodu celem stosowania trafnej represji spoczywa na prokuratorze jako kierowniczym organie procesowym w postępowaniu przygotowawczym, a następnie jako oskarżycielu publicznym”. Przypomniana tu opinia Józefa Gurgula jest tylko z pozoru oczywista i co oznacza tak naprawdę dobrze wiedzą tylko doświadczeni i zaprawieni w trudnej sztuce śledzenia i oskarżania specjaliści. W rzeczywistości bowiem problematyka dowodzenia winy, jeżeli nie…

Ciemna liczba przestępczości. Na całym świecie statystyka jest podstawowym, chociaż oczywiście nie jedynym, miernikiem oceny zagrożenia przestępczością. Słusznie podkreśla się przy tym, że z wielu powodów nie jest to miernik doskonały i korzystać z niego należy ostrożnie oraz umiejętnie. Z drugiej strony jednak, krytyczne podejście do wszelkich statystyk nie podważa sensu posługiwania się metodami statystycznymi jako narzędziem ilustrującym pewne procesy społeczne i porządkującym konkretną rzeczywistość. Przede wszystkim dlatego, że dla wielu obszarów życia społecznego lepszych mierników dotychczas nie wymyślono. Niektórzy kryminolodzy już dawno zwracali uwagę, że: „statystyka przestępczości to nie tylko liczbowy obraz przypadków naruszenia porządku prawnego i zasad współżycia społecznego, lecz również potężny środek walki z przestępczością” [patrz: B. Hołyst,…

Centracja, a więc zawsze tylko moja racja Dobre mniemanie o sobie, swoich walorach fizycznych i zaletach umysłowych jest jednym z podstawowych warunków dobrego samopoczucia, a nawet higieny zdrowia psychicznego. Naukowcy uważają nawet, że w procesy rządzące naszymi stanami psychicznymi wpisane są mechanizmy takiego przetwarzania wszelkich informacji, które podświadomie zapewniają pozytywny obraz samego siebie. W tym kontekście, nie bez racji wiele lat temu ks. Mieczysław Maliński pisał, iż „Nie tylko to jest ważne, jaka jest obiektywna prawda, nie tylko to jest ważne, kto ma rację, ale jest równie ważne, coś uważa za ważne, że ma o czymś najgłębsze przekonanie i chce zgodnie z nim żyć” [patrz: Ks. M. Maliński, Modlitwa na każdy…

Burking Jest rodzajem uduszenia gwałtownego. Polega na celowym połączeniu dwóch niezależnych mechanizmów odcięcia dopływu powietrza do płuc. Pierwszy to zatkanie otworów oddechowych człowieka przy pomocy ręki. Drugi to uciskanie swoim ciężarem przez sprawcę ciała innej osoby na wysokości klatki piersiowej. Ten rodzaj uduszenia gwałtownego możliwy jest tylko w przypadku działania zbrodniczego. Z wielokrotnym zastosowaniem tej metody jako sposobu uśmiercania ofiar związana jest też sama jej nazwa. Powołując się na różne źródła, Wincent J. DiMaio i Dominik DiMaio [patrz: W. J. DiMaio i D. DiMaio, Medycyna sądowa, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2003 s. 225], podają, że na początku XIX w. niejaki William Burke oraz inny mężczyzna o nazwisku William Hare…

Broń palna, a policja Statystyki alarmują. Tylko w USA w ciągu 9 lat od kul policjantów zginęło 3 000 przypadkowych osób. W Niemczech w kierunku celu, jakim jest człowiek średnio każdego dnia oddaje się 5 strzałów z broni policyjnej. W Polsce, wg ocen specjalistów obserwuje się tendencję niejako odwrotną – na ogół policjanci unikają używania broni palnej [opinia z końca lat 90-tych XX w. – przyp. JW]. W celu ograniczenia ryzyka dla osób postronnych policje na całym świecie poszukują rozwiązań formalno-prawnych i logistycznych. Z jednej więc strony obostrzeniom ulegają przepisy dotyczące zasad używania broni. Z drugiej, dąży do dostarczenia policjantom broni i amunicji, które minimalizują ryzyko rażenia osób postronnych i powodowania…

Broń palna – odpowiedzialność za nielegalne posiadanie Definicja broni palnej uległa w ostatnich latach bardzo znamiennemu poszerzeniu. To efekt konstruowania coraz to nowych systemów rażenia. To także efekt wielu zdarzeń z użyciem broni gazowej. W rozumieniu prawa, broń palna to niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężających gazów, powstałych wskutek spalania materiału miotającego jest zdolne do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy albo elementu ją zastępującego, a przez to do rażenia celów na odległość [art.7 ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji, Dz.U. nr 33 poz. 549 z późn. zm.]. Obecnie do broni palnej zalicza się broń bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową.…

Broń neurobalistyczna Bronią w sensie kryminalistycznym jest każdy przedmiot przeznaczony do zadawania z bezpośredniej bliskości lub na odległość urazów cielesnych. Według Słownika języka polskiego PWN, broń to narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela. Istnieje wiele koncepcji systematyki broni. Najbardziej proste ograniczają się do wyróżnienia broni białej i broni palnej. Inne, wychodzą z założenia, że systemową alternatywą broni białej jest broń strzelecka, a w tej kategorii mieści się: broń palna, broń pneumatyczna i broń neurobalistyczna. M. Kulicki zalicza do broni neurobalistycznej proce, łuki i kusze. Są to narzędzia służące do rażenia celów na odległość, w których pocisk zostaje wyrzucony przy użyciu narzędzia uruchomionego energią pierwotnie akumulowaną…