Inspiracje
-
Piękno natury
Ogród angielski nie tworzy niczego na nowo, jedynie odzwierciedla swobodne piękno natury. Nie czaruje nadmiarem, lecz harmonijną kompozycją scenerii. U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2005 s. 242
-
Niskie pobudki
Informacje przekazywane z niskich pobudek, takich, jak: zazdrość, zawiść, chęć zemsty czy dążenie do wyeliminowania konkurenta, są bardzo często spowodowane tym, że zaślepiony nienawiścią informator przekazuje informacje nieprawdziwe, w przekonaniu, że mówi prawdę. T. Hanausek, Kryminalistyka – zarys systemu, Wyd. KW Zakamycze, 1998 s. 85
-
Natura
Wypowiadając się za pomocą stwarzanych przez siebie kształtów i kojarzonych kolorów, człowiek nieodmiennie snuł opowieść o obrazie świata lub – inaczej rzecz określając – o naturze. Natura jest wszystkim tym, co nas otacza; naturą też staje się w konsekwencji każda rzecz stworzona ręką człowieka.
-
Warcholstwo
Warchoł sieje zamęt nie dla naprawy Rzeczypospolitej, lecz wskutek osobistej chorej wizji świata. Najczęściej nawet nie wie, że jest awanturnikiem. On broni „sprawiedliwości”, sądzi, że tylko jego sprawiedliwość jest święta.
-
Gospodarka rynkowa
„Podstawą gospodarki rynkowej i wolnego społeczeństwa obywatelskiego są autonomiczne decyzje podejmowane przez jednostki racjonalnie myślące, potrafiące przewidywać skutki swoich działań i oceniać, jakie działanie jest bardziej korzystne.
-
Dzieje opisane
„Większość z nas od wieków, od zawsze pojawia się i odchodzi ze świata bez śladu. Dzieje opowiedziane i opisane, to tylko historia niewielu ludzi i narodów, ich rzadko rozrzuconych śladów na szerokim i wielkim szlaku wydeptanym przez niezliczone miliony anonimowych wędrowców”. R. Kapuściński, Lapidarium IV, W-wa 2007 s. 75
-
Nauka. Ciągłość rozwoju
„W nauce niczego nie zaczyna się od nowa i nigdy nie wypowiada się ostatniego słowa. Choćby drogi mistrza i ucznia miały się rozejść, ślady intelektualnego dziedzictwa muszą ujawnić się w działaniu następnych pokoleń”. St. Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, PWN, W-wa 1985 s.13
-
Pan Tadeusz, Epilog
[…] „Kiedyś – gdy zemsty lwie przehuczą ryki, Przebrzmi głos trąby, przełamią się szyki, Gdy wróg ostatni wyda krzyk boleści, Umilknie, światu swobodę obwieści,
-
Ziemi przypisany
„Pomyślałem sobie, że jeżeli przez piętnaście lat życie oskarżonego i życie prokuratora, czyli moje, były podobne, a musiały być podobne, bo podobne były warunki, to ja, prokurator, mógłbym pójść w tym samym kierunku, w którym szedł oskarżony; a oskarżony nakierowywany przez swoje warunki i przez swoją rozpacz szedł i doszedł do zbrodni.
-
Przyznanie się do winy wg Z. Papierkowskiego
„Nikt nie działa tak, by sobie szkodzić; jeżeli więc sprawca przyznaje się do winy, to dawać to winno odpowiedni stopień pewności, ze jest faktycznie sprawcą czynu. Z. Papierkowski, Dowód poszlakowy w postępowaniu karnym, Lublin 1933 s. 117