[…] W tym się manifestuje magiczna wiara w to, że jeśli jest coś złego, musimy przyjąć ustawę, żeby to rozwiązać. (…) Mamy zwyrodnialca, który zamordował dziecko, buch, przywalimy ustawę, żeby karać zwyrodnialców. Mamy kretyna, który wjechał w ludzi w Kamieniu, buch, walniemy ustawę, że nie wolno zabijać rodzin w Kamieniu.

[…] 29 grudnia 1989 r. Sejm znowelizował Konstytucję PRL. Inicjatywa wyszła z klubu PZPR, który wnioskował o wykreślenie zapisu o kierowniczej roli partii. (…) Modyfikacje ustawy zasadniczej, jak na owe czasy, były głębokie, ale niewystarczające.

[…] Szereg naszych świetnych potyczek i bitew w powstaniu listopadowym przyniosło skutek szkodliwy, gdyż następne pokolenie widziało w pojęciu „powstania” tylko sławę wojskową, nie zaś ważniejszy nade wszystko problem polityczny. […]

[…] Żołnierz jest odpowiedzialny tylko za to, czy jest dobrym żołnierzem, za swą odwagę, wierność, obowiązkowość. Dowódca jest odpowiedzialni za to, jak tym żołnierzem kieruje. Polityk jest odpowiedzialny za samo użycie wojska. […]

[…] Jazda po spożyciu jest nadal akceptowana, a nieodpowiedzialnych kierowców nie brakuje. Mamy po prostu ogromną grupę osób, którzy nie dorośli do prowadzenia.

[…] Przez prawo pozytywne rozumie się nie tylko istniejące w formie pisemnej tzw. prawo  stanowione, ale także prawo zwyczajowe wynikające z praktyki i przekonania, że tworzy ona prawo. W przeciwieństwie do systemu prawa Europy kontynentalnej prawo systemu anglosaskiego ciągle jeszcze przeważnie jest prawem niepisanym, chociaż na bieżąco zwiększa się liczba aktów prawa stanowionego.

„Jeżeli społeczeństwo jest pobłażliwe wobec tych strasznych przestępstw (popełnianych przez nietrzeźwych kierowców – przyp. JW), to tolerancyjny też będzie prokurator, policjant, będzie tolerancyjny sędzia”. Irena Lipowicz, rzecznik praw obywatelskich

[…] Kraje Słowian ciągną się nieprzerwanie od Morza Syryjskiego po Ocean ku północy. Królowie ich są w tej chwili czterej: król Bułgarów Bolesław, król Faraga (Pragi) i Karako (Krakowa), i Mesko król północy, i Nakon na końcu Zachodu. Na ogól to Słowianie są skorzy do zaczepki i gwałtowni, i gdyby nie ich niezgoda (…) żaden lud nie zdołałby im sprostać w sile.

[…] Instytucja świadka incognito nie powinna być stosowana szeroko, lecz wykorzystywana z umiarem, sięganie zaś po nią ograniczone wyłącznie do sytuacji, w których istnieją realne szanse zachowania tożsamości świadka w tajemnicy.