[…] Pomoc współwięźniów, której skarżący wymaga przy myciu i załatwianiu swych potrzeb fizjologicznych, nie spełnia wymogów konwencyjnych i stawia skarżącego w poniżającym położeniu.

Rola prawa karnego materialnego, a w szczególności prawa karnego gospodarczego, powinna być subsydiarna w sensie ultima ratio. W konsekwencji organy ścigania powinny tylko w wyjątkowych wypadkach, a więc powściągliwie ingerować w transakcje prywatnego podmiotu gospodarczego, który swobodnie, zgodnie z swoim interesem uzgadnia warunki umowy, a więc i cenę, i nie dopatruje w tym żadnej szkody.

To, że dokument sporządzany w ramach relacji prywatnoprawnych może być użyty także wobec innych podmiotów, nie stanowi o tym, że jest to dokument mający cechę zaufania publicznego. […]

„Czynność sprawcza przestępstwa w postaci zatajenia prawdy polega na świadomym utrzymaniu przez świadka w tajemnicy okoliczności mogącej mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, przy czym bez znaczenia pozostaje, że o tę okoliczność świadek nie został zapytany”. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października  2014., sygn. akt  IV KK 82/14

„Używanie narzędzia smiercionośnego, takiego jak nóż, przeciwko sprawcom niegroźnych zaczepek, choćby bezprawnych, nie może skutkować przyjęciem kontratypu obrony koniecznej”. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt II AKa 85/13

„Równość wobec prawa, stanowiąca podstawę wszelkiej sprawiedliwości, wymaga, by oceny procesowe stosować identycznie do każdego przypadku, nie zważając, która ze stron na tym w poszczególnej sprawie traci, a która korzysta”. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt. II AKa 27/14