Byłoby wielkim błędem oddzielanie Zachodu od reszty, ponieważ nie wygramy. Nie ma sensu dzielenie na waszą i naszą kulturę, na nas i na was. Zasady moralne są uniwersalne. Głupotą byłoby narzucanie swoich własnych wartości na siłę, bo to nie działa.

„Każdy kompromis zawiera element ustępstw w kwestiach mniej istotnych po to, aby porozumieć się w sprawach ważniejszych. (…) W Polsce niska kultura polityczna nie znosi kompromisów, a na piedestale stawia dyktat”. Włodzimierz Cimoszewicz, Sygnał buntu, Rzeczpospolita z 13 maja 2015 r.

(…) Podstawą egzystencji prasy sensacyjnej jest jej rentowność. Istnieją przecież opinie, iż zdobycie zysku jest jedyną rzeczywistą ideą wyznawaną przez wydawców tej prasy, zaś zdolności i możliwości stanowią o jej mniej czy bardziej udanej realizacji.

[…] Wydawca, jeśli obdarzony jest specyficznym wyczuciem nastrojów społecznych, by nie rzec talentem do rozumienia tego, co się może w danej chwili podobać, a co wyzwala niechęć czy nawet agresję, dostosowuje treść dziennika do istniejącego w szerokiej świadomości społecznej zbioru idei i przeświadczeń, określając w ten sposób jego oblicze światopoglądowe.

[…] Naszą siłą jest nasza szybkość i nasza brutalność. Dżingis-Chan skazał na śmierć miliony kobiet i dzieci świadomie i z wesołym sercem. Historia widzi w nim tylko wielkiego założyciela państwa. Co głosić będzie o mnie słaba zachodnioeuropejska cywilizacja, jest mi obojętne.

[…] Biegły sporządzający opinię w sprawie powinien mieć pozycję niezależną od sądu. Powyższa zasada ma istotne znaczenie dla postrzegania przez strony postępowania bezstronności biegłego. W przypadku spraw, których opinie sporządzają RODK, kwestia bezstronności ma dodatkowo istotne znaczenie z tego względu, że w części tych spraw, postępowania wszczynane są przez sąd z urzędu (sprawy opiekuńcze) i w tych sprawach to sąd z urzędu zleca przeprowadzenie dowodu z opinii RODK. (…)

[…] Prokurator marzeń jest ulepiony przeważnie z samych rozterek, obdarzony ponadstandardową wrażliwością na prawdę, nietracący z pola widzenia okazji do spożytkowania alternatywnych poglądów, skłonny do słuchania drugiego i daleki od narzucania komuś własnych wizji; zachwycony sobą stacza się na dno mentalności oraz etyki i faktycznie już się kończy. […] Józef Gurgul, O wadliwości opinii biegłego w procesie karnym, Prokuratura i Prawo nr 4/2015 s. 91