Opinie

  • Opinie

    Sprawiedliwość „społeczna”

    […] Ofiarą wymiaru społecznej sprawiedliwości stają się często ludzie indywidualnie uczciwi. Wykonawcami wyroków społecznej sprawiedliwości są niekiedy ludzie indywidualnie amoralni. Nie brak na to przykładów aż nadto bolesnych. Paweł Konrad, Bez przyłbicy, Odrodzenie nr 14/15, luty 1947

  • Opinie

    Odpowiedzialność za śledztwo

    […] W latach 90. całkowicie rozmontowaliśmy system odpowiedzialności za wstępną fazę postępowania karnego, tworząc swoisty trójkąt bermudzki w postaci policji, prokuratury i sądu nadzorującego najważniejsze fazy śledztwa.

  • Opinie

    Pozytywny wpływ więzienia na skazanych

    […] Problemem pozytywnego wpływu więzienia na skazanych zajmuje się A. Ohm. Pisze on, że często po pierwszym okresie uwięzienia skazany wyznaje, iż mija „kryzys dopasowania się do istniejącej sytuacji”, dyscyplina zakładowa zaczyna spełniać swą rolę pozytywnego treningu, a uregulowany tryb życia dobroczynnie oddziaływać.

  • Opinie

    Ideał prokuratora lat minionych

    […] Poza walorami moralnymi, jakie powinny cechować każdego uczciwego obywatela, szczególne znaczenie w pracy prokuratora maja też takie przymioty osobiste, jak: obowiązkowość i dokładność w wykonywaniu obowiązków, prawdomówność i lojalność w stosunkach służbowych, rozwaga i umiejętność przewidywania możliwych skutków swego zachowania, poczucie odpowiedzialności za własne słowa i czyny, samokrytycyzm, bezinteresowność oraz poczucie godności osobistej i zawodowej, ponadto ofiarność i zdolność do podporządkowania interesów osobistych dobru publicznemu. […] Jerzy Smoleński, Prokuratura Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Komentarz do ustawy […], Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1981 s.60

  • Opinie

    Nadmiar słów

    […] Żyjemy wśród potopu słów. Słowo mówione, słowo pisane i drukowane przygniata nas. Codziennie, różnymi kanałami, płynie wiele słów, jest ich nadmiar. Wiele z tych słów, to słowa puste, często kłamliwe. Dlatego spotykamy bardzo często niewrażliwość na słowa, rośnie nieufność do słów”. […] ks. Zdzisław Król, Żywe jest słowo Boże, Świętokrzyskie kazania radiowe, Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy „Nasza Przeszłość”, Kraków 1988 s. 20

  • Opinie

    Przygotowanie zawodowe prawników

    […] Niski poziom przygotowania zawodowego prawników ma przede wszystkim swe źródło w niewłaściwym programie i metodzie nauczania wydziału prawnego. Program obecny zawiera: dogmatykę prawa, historię prawa ze szczególnym uprzywilejowaniem prawa rzymskiego, rzekomej szkoły „rozumowania prawniczego”, nieco ekonomii i statystyki oraz filozofię prawa, która jest pojmowana najczęściej jako historia filozofii prawa.

  • Opinie

    Prewencyjne programy Policji

    […] Jednym z głównych zadań Policji jest prowadzenie działalności prewencyjnej. W ostatnich latach w ramach tej działalności realizowanych jest wiele programów, mających na celu aktywnych w nich udział społeczeństwa. Wiele z tych programów przyjętych zostało od policji zachodnich i okazuje się, że nie są one możliwe do realizacji w warunkach polskich.

  • Opinie

    Komunikacja niewerbalna

    […] Od czasu pierwszych badań nad komunikacją niewerbalną naukowcy odnotowali prawie milion niewerbalnych wskazówek i sygnałów. W 1971 r. A. Meharabian sformułował prowizoryczny wzór, przedstawiający wpływ każdego z kanałów komunikacji na ogólną interpretację przekazu informacji, zgodnie z którym na ogólne uczucie składa się: 7% uczucia wyrażonego słowami, 38% uczucia wyrażonego głosem i 55% uczucia wyrażonego mimiką.

  • Opinie

    Dopalacze i substancje rozrywkowe

    […] Powszechna dostępność i olbrzymia różnorodność legalnych i nielegalnych środków psychostymulujących i odurzających stanowi wyzwanie zarówno dla toksykologów klinicznych, jak i sądowych. Toksykolodzy kliniczni, obserwując rosnącą liczbę zatruć tymi substancjami, zdają sobie jednocześnie sprawę z niedoszacowania ich rzeczywistej liczby.

  • Opinie

    Niewerbalne przejawy kłamstwa

    Kłamanie jest częścią codziennej komunikacji międzyludzkiej i zdarza się większości z nas – potwierdzają to także wyniki badań. Wiadomo również, że zachowanie podczas kłamania różni się w pewnym, acz niewielkim stopniu, od tego podczas mówienia prawdy. Nie odnaleziono jednak „typowego zachowania kłamcy”.