[…] Oskarżyciel musi swym badaniem objąć możliwie wyczerpująco wszystkie prawdopodobne ewentualności i – niby na skrzyżowaniu wielu dróg – badać każdą koleinę, póki na którejś z nich nie zagęszczą się fakty wskazujące na jakąś określoną osobę.

[…] Sprawca krzywdy najczęściej rozumie, że wystawia się na surową represję, i stara się osiągnąć swój cel, działając niejawnie i zacierając za sobą ślady.

[…] Prawo rozumiane jako ogół norm przestrzeganych i respektowanych przez władze i obywateli, nazywane zwykle obowiązującym porządkiem, jest zawsze nosicielem określonych wartości.

[…] Sądy o tym, czy pewna instytucja prawna jest „dobra” czy „zła”, mogą być oparte jedynie na przesłankach porównawczych. Tak więc na przykład w pewnym systemie prawnym dozwolona szybkość pojazdów mechanicznych na drogach może wynosić 100 km na godzinę, w innym 50 km, a w jeszcze innym nie jest ona ograniczona, przynajmniej na najważniejszych szosach. Oczywiście, niezbędnym elementem badań porównawczych jest zestawienie wyników, do których doprowadziły różne przepisy prawne. Najbardziej pożyteczne wnioski, płynące z podejścia porównawczego można wyciągnąć wtedy, gdy przepisy stosowane są w krajach o podobnym rozwoju.

[…] Planując jakąś działalność profilaktyczną, należałoby mieć na uwadze ogół dzieci i młodzieży, a nie tylko określoną ich część, która wyróżnia się właśnie pewnym zachowaniem, trudnościami, warunkami życia.

[…] Wyniki walki z recydywą wskazują, że rzeczywisty sukces może być osiągany jedynie wówczas, gdy dochodzi do konsekwentnego uzupełniania represyjnej strony kary poprzez system innych środków, które są w stanie wpływać na resocjalizację sprawcy oraz usunięcie przyczyn popełniania przestępstw.

[…] Kodeks ten cechowało m.in. daleko idące pogłębienie zasady odpowiedzialności ludzkiej za działanie przestępne i jego skutki sprowadzone lub zamierzone, przy pogłębieniu tejże odpowiedzialności w kierunku subiektywizmu, jak i indywidualizmu.

[…] Opinię o wymiarze sprawiedliwości kształtują różne czynniki, wśród których szczególną role odgrywają: elementy sterowanego kształtowania opinii (oficjalne źródła przekazu); sugestie dziennikarzy, którzy zanim zapadnie wyrok skazujący, ferują własne oceny i wyroki; tendencje do uogólniania, rozszerzania jednostkowych nieprawidłowości w działaniu organów wymiaru sprawiedliwości na całokształt jego działań; przyjmowanie marginalnych znamion działalności sądów za powszechne reguły; wiara w niesprawdzone informacje oraz personifikacja w ocenie działalności wymiaru sprawiedliwości. […] A. Peyrefitte, Wymiar sprawiedliwości – między ideałem a rzeczywistością, Warszawa 1987, s. 9-10, cyt. za: Joanna Bodio, „Nieskazitelność charakteru” jako kwalifikacja zawodowa sędziego, Kwartalnik KSSiP 4(10)/2013

[…] W tym się manifestuje magiczna wiara w to, że jeśli jest coś złego, musimy przyjąć ustawę, żeby to rozwiązać. (…) Mamy zwyrodnialca, który zamordował dziecko, buch, przywalimy ustawę, żeby karać zwyrodnialców. Mamy kretyna, który wjechał w ludzi w Kamieniu, buch, walniemy ustawę, że nie wolno zabijać rodzin w Kamieniu.

[…] 29 grudnia 1989 r. Sejm znowelizował Konstytucję PRL. Inicjatywa wyszła z klubu PZPR, który wnioskował o wykreślenie zapisu o kierowniczej roli partii. (…) Modyfikacje ustawy zasadniczej, jak na owe czasy, były głębokie, ale niewystarczające.