Literatura

  • Inspiracje,  Literatura,  Opinie

    Rola literatury

    2025-11-15 /

    „Rolą literatury jest dawać żywy, uczuciowy obraz świata dzisiejszego, miniowego czy też tego, który ma nadejść”. Michał Rusinek, cyt. za: Wojciech Wiśniewski, Tego nie dowiecie się w szkole, Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa 1983 s. 308

    czytaj dalej
  • Inspiracje,  Literatura,  Opinie

    Powieść, fabuła, przeżycia

    2025-11-07 /

    „Na powieść nakładają się prawie zawsze dwa nurty: wyobraźnia i osobiste przeżycia; najsilniej przemawia proza, która jest oparta na prawdzie własnego przeżycia, a nie na wydumanej fabule”. Michał Rusinek, /w/: Wojciech Wiśniewski, Tego nie dowiecie się w szkole, Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa 1983 s. 305

    czytaj dalej
  • Inspiracje,  Literatura

    Puszcza amazońska. Piekło i Eldorado

    2025-11-03 /

    […] Puszcza amazońska! Ktoś powiedział, że człowiek idący w puszczę ma tylko dwa przyjemne dni. Pierwszy dzień, gdy olśniony jej czarującym przepychem i potęgą sądzi, że wkracza do raju, i ostatni, gdy bliski obłędu, ucieka z „zielonego piekła”. Wilgotne gorąco panujące tu przez cały rok, tysiące nieznanych chorób, mrówki i termity pożerające wszystko, co na drodze, moskity wszczepiające śmierć do krwi, jadowite węże, zabójcze pająki, odurzające drzewa. Puszcza jest przeklętym rajem dla człowieka, a zwłaszcza dla białego. Jest to natomiast wyśnione Eldorado dla przyrodnika. Wiele odkryto dotychczas na świecie, ale w puszczy amazońskiej jest jeszcze do odkrycia cały, wielki świat. […] Arkady Fiedler /w/: Wojciech Wiśniewski, Tego nie dowiecie się…

    czytaj dalej
  • Inspiracje,  Literatura

    Dziewiczy las w lesistych górach

    2025-11-02 /

    […] Dziewiczy las – mówił jeniec – tworzy wyspy w wielkich lesistych górach. Nieobliczony w starości. Wielki z powodu olbrzymich rozmiarów drzew. Rzadko kiedy przestąpi jego granicę myśliwy polujący na kozy, gdyż wnętrze jest niedostępne i panuje tam straszna leśna noc. Klony i buki są tak wysokie jak wieże kościelne. Siwy, na stopę długo mech przyczepia się do brunatnej kory, a z ziemi wydobywa się duszne powietrze. Olbrzymiej wielkości kolumny drzew, obalone ze starości lub przez burzę, powoli konając, chwieją się całe lata. Z trzaskiem się pochylają i kładą na sąsiednie. Czas jakiś oparte, walą się wreszcie na ziemię, gdzie trawią je deszcze i wilgoć. W nieładzie leżą jedna na…

    czytaj dalej
  • Inspiracje,  Literatura

    Aleja ostrokończystych topoli

    2025-10-25 /

    […] Gdy zniżał głowę, oczy jego obejmowały horyzont stykający się z lasami, sinymi w dalekości, fiołkowymi w pobliżu, poprzetykanymi złotem buków, grabów i brzóz o liściach więdnących. Potraw, nie koszony tego roku wojny, barwił się jadowitą smugą zieleni w rozciągniętych łąkach. Aleja ostrokończystych topoli przerzynała w jednym miejscu złotawe ścierniska, idąc w kraj, kędyś w dalekość, ku niżom Wisły. (…) Obok młyna, pochylone nad jego dachem, stały ogromne wiązy, olchy, nadwiślańskie topole i białodrzewy. W gałęziach, na prętach tych drzew kryły się niezliczone wróble stada. Zlatywały tu, widać, od dawna z całej okolicy, z przyległych wsi i folwarków, gdy młyn był w pełnym ruchu. […] Stefan Żeromski, Charitas, Czytelnik 1951…

    czytaj dalej
  • Inspiracje,  Literatura

    Powietrze drżało od organowej muzyki

    2025-10-11 /

    […] Od czasu do czasu z czarnoleśnych drzew rosnących rosnących wokół kościoła osypywał się liść. Wiatr drobny był. Ale powietrze drżało od organowej muzyki i rozmodlonego niebywałego upału tej drugiej połowy października. Drżenie to właśnie, a nie zefir strącało od czasu do czasu z drzew pojedyncze liście. Tam staliśmy. Pod drzewami. […] Edward Stachura, Cała jaskrawość, Wydawnictwo C&T, Toruń 2012 s. 72 

    czytaj dalej