Krążkowo [pierw. Kraniec, niem. Altkranz] jest dużą wsią, położoną w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim, w gminie Sława. Po raz pierwszy miejscowość wymieniana w roku 1242. Wśród kilku obiektów wpisanych na listę Dziedzictwa Narodowego znajduje się kościół pw. św. Józefa Robotnika. Postawiono go w 1618 roku. W 2. poł. XIX w. gruntownie przebudowany. Jak twierdzą znawcy, doszło wówczas do zatarcia cech stylowych. Jest budowlą jednonawową, murowaną na planie prostokąta. Zbudowany został z cegły i nakryty został dachem dwuspadowym. Obecnie jest kościołem filialnym parafii Trójcy Świętej w Krzepielowie. Otoczony kilkoma drzewami, szczególnie urokliwie prezentuje się podczas lata oraz jesienią. Zapraszam do galerii ukazującej zewnętrzną architekturę świątyni w Krążkowie. Składają się na…

Grochowice [d. Grochowicze, niem. Grochwitz, od 1937 Heidegrund] są dużą wioską położoną w gminie Kotla w powiecie głogowskim. Ważny zabytek, jakim jest kościół p.w. Matki Bożej Częstochowskiej wybudowany został w starszej części Grochowic w roku 1622. Fundatorami byli ówcześni właściciele wsi, Schönaichowie z Siedliska. Świątynia stanowiła filię parafii ewangelickiej w Bielawach. Po wojnie trzydziestoletniej odebrano budynek protestantom. Jednak wobec braku wyznawców kościoła katolickiego, obiekt stopniowo podupadał. Sytuacja uległa zmianie po zagarnięciu Śląska przez Prusy. Już w 1742 r. przy wsparciu króla Fryderyka II grochowicki kościół został odbudowany. Obok kościoła postawiono drewnianą dzwonnicę. Kolejne przebudowy i remonty miały miejsce w 1789, 1830 i 1922 r. Kościół postawiono z kamienia na planie…

Galeria „Bieszczady’ 2020 – część II” stanowi kontynuację tematyki zdjęć zamieszczonych w galerii „Bieszczady’ 2020 – część I”. W tej części nieco tylko większy akcent położono na miejsce naszej kwatery, czyli Leśny Dwór w Wetlinie. Ten, stylizowany na staropolski, m.in. z pomocą Wiktora Zina dworek, tradycyjnie już jest naszą bazą wypadową w Bieszczady. Z niebywałym wdziękiem i zarazem po gospodarsku prowadzą go Państwo Grażyna i Piotr Ostrowscy. Imponujące kwiaty malw sfotografowałem pod oknami ich dworu. Zapraszam na kolejną wycieczkę po Bieszczadach. Tym zaś, którzy zamiast tradycyjnej fotografii pejzażowej wolą coś bardziej współczesnego i dynamicznego, proponuję zajrzeć TUTAJ. Ewa i Piotr pojechali w Bieszczady po raz pierwszy w życiu, a swoje wrażenia dokumentowali na gorąco. Jan…

To moja czwarta już wyprawa z aparatem fotograficznym w Bieszczady. Pozwoliła nie tylko na przypomnienie sobie miejsc dobrze znanych, ale dała okazję poznania zupełnie nowych. Dostarczyła też zdjęć do dwóch kolejnych galerii. Trafiły więc do nich poza bieszczadzkimi klasykami, jak: Tarnica, Połonina Wetlińska czy Smerek, miejsca mniej znane, jednak też niezwykle intrygujące. Mam na myśli Dolinę Górnego Sanu z klimatycznymi pozostałościami po Siankach czy Beniowej.  Poza niezwykłą naturą, która objęła we władztwo dawne wioski, natrafiamy tu na zmuszające do refleksji zachowane jeszcze resztki dawnych cmentarzy, w tym wielokrotnie opisywane groby właścicieli Sianek – hr. Klary i Franciszka Strońskich. Warto też zwrócić uwagę na okazałe lipy, które stały się symbolem pamięci…

Pierwsze wzmianki o wsi Stypułów pojawiły się na w 1295 r. (pierw. Stiplow, niem. Herwigsdorf). Gotycki kościół wzniesiono prawdopodobnie w połowie XIV wieku (wzmiankowany dopiero w 1379 r.).

Konotop jest dużą wioską w gminie Kolsko, w powiecie nowosolskim. Historycy datują powstanie osady w XIII w. Z całą pewnością już w 1308 r. istniał tu kościół p.w. św. Anny. Najpewniej postawiono go z drewna. Przyjmuje się, że uległ on spaleniu. Dostępne źródła wspominają o budowie kościoła w połowie XVI w. Wkrótce po zakończeniu budowy został przejęty przez protestantów i znajdował się w ich rękach do czasów kontrreformacji w połowie XVII w. W kryptach świątyni chowano kolejnych właścicieli majątku. W kaplicach bocznych zachowały się renesansowe i barokowe płyty grobowe oraz epitafia. W 1595 r. na drewnianej dzwonnicy, zlokalizowanej w pobliżu kościoła, zawieszono dzwon, ufundowany przez Annę von Kottwitz. Znajdują się…

Powstanie Nowego Miasteczka (d. Nowa Ciwitas Linda, niem. Neustädtel) datuje się na XIII wiek. Z powodu braku dokumentu lokacyjnego ustalenie dokładniejszej daty założenia miejscowości nie wydaje się możliwe. Nie ulega natomiast wątpliwości, że geneza powstania Nowego Miasteczka związana jest z przeniesieniem ośrodka dawnego centrum życiowego ze starszej osady Linda (obecnie Gołaszyn) w bardziej dogodne miejsce. Miejscowość zbudowana według klasycznych średniowiecznych reguł przechodziła zmienne koleje losu, a jak podkreślają historycy, architektoniczną chlubą miasta stały się: kościół pw. św. Konrada, parafialny kościół pw. św. Marii Magdaleny i miejski ratusz.  Związany z powstaniem Nowego Miasteczka kościół p.w. św. Konrada uległ desakralizacji, przeszedł w ręce prywatne, jakiś czas służył celom mieszkaniowym i ostatecznie w latach 60.tych XX…

Miłaków (d. Melacow, niem. Milkau) jest sporej wielkości wioską w Powiecie Nowosolskim, w gminie Nowe Miasteczko. Posiada średniowieczny rodowód. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1295 r. i dotyczą miejscowego kościoła p.w. św. Bartłomieja. Najpewniej była to świątynia drewniana. Około roku 1600 wybudowano we wsi nowy kościół parafialny. Wzniesiono go z cegły i kamienia w stylu nawiązującym do gotyku, zapewne na starszych fundamentach. Świątynia składa się z wąskiego prostokątnego prezbiterium i nawy, do której od zachodu przylega czworoboczna wieża.  Kamienne ogrodzenie przykościelnego cmentarza i część wyposażenia, m.in. późnogotycka Madonna z Dzieciątkiem najprawdopodobniej mają rodowód wcześniejszy. Z kolei obraz świętego Bartłomieja i barokowe wyposażenie wnętrza pochodzą z czasów późniejszych. Warto też…

Popęszyce (d. Popassiz, niem. Poppschütz) są dużą wioską w Powiecie Nowosolskim, w gminie Nowe Miasteczko. Powstanie wsi Popęszyce datuje się na początek XIII wieku. Pierwszym wzmiankowanym w 1295 r. właścicielem wsi był Petrus de Popasicz, którego uważa się za protoplastę znanego później rodu rycerskiego. W 1376 r. pojawiły się wzmianki o miejscowym kościele p.w. św. Michała. Wzniesiono go już XIII w., w stylu gotyckim, z kamienia i cegły na niewielkim wzniesieniu w górnej części wsi. Później był wielokrotnie przebudowywany. Przebudowy miały miejsce m.in. w XV i XVI wieku. Ostateczny kształt otrzymał kościół ok. 1850 r., kiedy nadbudowano wieżę. Na wieży zawieszone były dwa dzwony, przy czym starszy pochodził z 1471…

Borów Wielki (d. Borov, niem. Grossenborau) jest dużą wioską w Powiecie Nowosolskim. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1220 roku. Nazwa wskazuje jednoznacznie słowiańską lokalizację wioski pośród lasów z dominantą drzew iglastych. Wczesnogotycki, jednonawowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca jest z całą pewnością najważniejszym i najlepiej zachowanym zabytkiem w Borowie Wielkim. Zbudowano go w XIII w. z kamienia i rudy darniowej z XIII wieku. W XV wieku dobudowano kwadratową wieżę oraz zakrystię. W 1528 r. przeszedł w ręce protestantów. Ponowne przejęcie kościoła przez katolików nastąpiło w 1653 r. W XVIII wieku do nawy dobudowano kruchtę. W początkach XIX wieku powstało mauzoleum rodzin von Arnhold oraz Unruh. Pod koniec XIX…