Ojców, Pieskowa Skała, Ogrodzieniec, Mirów, Bobolice czy Olsztyn k. Częstochowy to tylko niektóre z katalogu miejscowości kojarzących się każdemu polskiemu turyście ze szlakiem Orlich Gniazd. Posadowione w większości na wapiennych skałach średniowieczne zamki i rycerskie siedziby obronne są obecnie w bardzo różnym stanie. Największy spośród nich – Ogrodzieniec jest trwałą i stosunkowo dobrze zadbaną ruiną z zachowanymi fragmentami oryginalnej pierwotnej architektury. Bobolice po gruntownym remoncie, stały się perełką turystyczną, a Pieskowa Skała aktualnie jest remontowana i za rok zapewne już będzie cieszyć oko każdego odwiedzającego tę miejscowość. Mniej ciekawe wydają się jeszcze ciągle perspektywy Olsztyna czy Mirowa. W tym ostatnim przypadku widać jednak pewien postęp prac renowacyjnych. Może za kilka czy kilkanaście lat Mirów będzie przypominał pobliskie…

Przełom kwietnia i maja w naszym klimacie to czas powszechnego pojawiania się kwiatów. Kwitną drzewa owocowe w sadach, drzewa i krzewy dziko rosnące, a w ogródkach i na rabatach urzekają mnogością barw kwiaty hodowlane. W tej ostatniej grupie uwagę zwracają tulipany. Jest ich 120 gatunków i podobno aż 15 tysięcy odmian uprawnych. Ich uprawę rozpoczęto w X w. w Persji, a do Europu trafiły w połowie XVI w. Europejską przybraną ojczyzną tulipanów stała się Holandia. Jednak i w Polsce można spotkać je w małych ogródkach i w wielkich miejskich parkach. Swoją róznorodnością urzekają gości ogrodów botanicznych, np. tego w Krakowie. Tam własnie wykonałem większość zdjęć z tej galerii. Zapraszam do…

Na założoną w czerwcu 2013 r. i uzupełnioną kilkoma fotografiami w 2014 r. galerię „Międzyzdroje” złożyły się w dużym stopniu fotografie ukazujące piękno otaczającej tę miejscowość okolicy. Architektura samego miasteczka reprezentowana była bardzo skromnie. Tym razem proporcje uległy zmianie. Galerię „Międzyzdroje’ 2015” tworzą w dużej mierze zdjęcia wykonane podczas wiosennego spaceru po tym urokliwym miasteczku. Pozostałe pochodzą z czasów późniejszych. W szczególności w grudniu 2019 r. doszło kilka fotografii wnętrza kościoła pw. św. Piotra Apostoła. W porannym, a także wieczornym słońcu neoklasycystyczne wille oraz tradycyjna małomiasteczkowa zabudowa czy nawet wielkomiejskie bloki turystycznej stolicy Pomorza Zachodniego prezentuje się niemniej okazale niż naturalne pejzaże największej polskiej wyspy – Wolina. Oczywiście, są elementy wspólne dla obu…

Zachwyciły mnie swym widokiem pewnego słonecznego popołudnia, kiedy to drogą wojewódzką „297” jechałem samochodem z Jeleniej Góry do miejsca zamieszkania. Niestety, czas nie pozwalał mi wówczas na chwilowy nawet postój i musiałem ograniczyć się do przysłowiowego „rzutu okiem” na ten malowniczy wytwór natury, jakim jest grupa skał z piaskowca położonych na przedmieściach Lwówka Śląskiego. Postanowiłem jednak, że znajdę ten czas przy innej okazji. W międzyczasie dowiedziałem się, że „skałki” stanowią fragment tzw. Szwajcarii Lwóweckiej. Sięgają wysokości 225 m. npm i składają się z różnych form skalnych, labiryntów i urwisk dochodzących do 30 m. wysokości. To prosty efekt procesów wietrzenia. Kilka lat temu wycięto większość okrywających je drzew, co ukazało pełnię…

W połowie lat 60-tych XX w. zdarzało mi się od czasu do czasu, zwykle były to poniedziałkowe poranki, przyjeżdżać do Nowej Soli pociągiem. Szlak kolejowy prowadził od strony Kożuchowa, co sprawiało, że jednym z najbardziej charakterystycznych widoków za oknem była „Wieża zegarowa”  wyraźnie górująca nad innymi budynkami NFN „Odra”. Wieża piękne połyskiwała w promieniach słońca, dla jednych zapowiadała pracowity dzień, inni spieszyli załatwiać swoje sprawy w powiatowych urzędach. Emanowała z niej jakaś trudna obecnie do zrozumienia nadzieja, tajemniczość czy optymizm, a tych, których nie było jeszcze stać na zegarek informowała dodatkowo o wielkości opóźnienia pociągu. Od tamtego czasu minęło pół wieku i wiele się zmieniło. Zmiany są oczywiście naturalnym konsekwencją…

Galeria Nowosolskie Nadodrze’ 2015 nawiązuje swoją tematyką do poprzedniczki z roku 2013. O ile jednak pierwsza wersja miała przede wszystkim charakter dokumentujący faktyczny obraz poszczególnych fragmentów Nowosolskiej Doliny Odry, o tyle obecna ma na celu akcentowanie uroku tej okolicy w szczególnych warunkach pogodowych, np. podczas intensywnej mgły czy w niskim styczniowym słońcu. Zdjęcia przedstawiają samą rzekę Odrę, porośnięte lasami brzegi czy drogi dojazdowe do dawnych przepraw. Przykładem tej ostatniej jest niedawno rewitalizowany tzw. Trakt Pruski w okolicy Tarnowa Byckiego. To po nim pędziły dyliżanse z Drezna do Poznania i dalej do Warszawy.  Przez Odrę przeprawiano się w pobliżu nieistniejącej już obecnie osady przewoźników rzecznych o wdzięcznej nazwie Leśna Ścieżyna [niem.…

Drodzy Goście witryny „Teksty & pejzaże” Miło mi zakomunikować, że już obecnie na stronie głównej dostępny jest Foto-kalendarz na kolejny 2015 rok. Tym razem jest on ilustrowany moimi zdjęciami kwiatowymi. Bardzo dziękuje Panom: Tomaszowi Lenarczykowi za graficzne opracowanie kalendarza oraz Tomaszowi Hebiszowi za umieszczenie go na stronie. Jednocześnie życzę wszystkim PT Czytelnikom „T&P”, żeby każdy kolejny dzień przynosił z sobą coś dobrego i hojnością swą nikogo nie omijał. Jan WOJTASIK  

Przywykliśmy do nich do tego stopnia, że czasem ich nawet nie zauważamy. Bywa, że oceniamy je wyłącznie po stopniu praktycznej użyteczności, widząc bądź to wyłącznie materiał opałowy, czasem przydatność konstrukcyjną czy możliwość wykonania eleganckich mebli. Drzewa, te rosnące w zwartych grupach i tworzące zagajniki, lasy czy puszcze; i te samotne – stojące czasem na naszym podwórku, przy polnej drodze, gdzieś na granicznej miedzy. Czasem tylko zachwycą nas kolorem swoich liści, porządkiem szeregu w jakim stoją tworząc aleje parkową, śródpolną, przydrożną czy nawet śródleśną. Tego, kto je tam posadził rzadko kiedy znamy. Poza refleksjami wywołanymi niekiedy przez nauczyciela-pasjonatę na lekcjach biologii nie myślimy wcale o tym, że jeden tylko duży buk…

Utworzony w drugiej połowie XIX wieku park miejski w Sławie rozciąga się wzdłuż brzegów Jeziora Sławskiego. Liczy około 13 ha powierzchni i ma nieregularny kształt przypominający nieco lustrzane odbicie litery „L”. W momencie powstania w części przypałacowej nasadzono aleje lip, platanów oraz sosny czarnej. Niektóre z tych drzew zachowały się do dzisiaj, a jedna z sosen czarnych uchodzi za najbardziej okazałego przedstawiciela tego gatunku w Polsce. Generalnie w parku dominują akacje, klony, olchy i lipy. Jednak tym, co przede wszystkim charakteryzuje park sławski, jest wyjątkowo rozwinięte bluszczowisko. Uchodzi za największe w Polsce zachodniej i nadaje parkowi szczególnego kolorytu. Inwazja dziko rosnącego bluszczu pospolitego sprawiła, że stare pomnikowe drzewa stały się…