Teoria biofilii
[…] Ludzie posiadają wrodzoną potrzebę nawiązywania relacji z innymi organizmami żywymi, poczucia wspólnoty z nimi i przyrodą samą w sobie. (…)
Zanik zjawiska biofilii prowadzi do odłączenia się od natury i jest destrukcyjny – zarówno dla nas samych, jak i przyrody.
W kontakcie z przyrodą nasze zdrowie zyskuje na płaszczyźnie fizycznej, emocjonalnej, poznawczej i wielu innych. Sama natura zaś postrzegana przez człowieka jako coś dobrego, drogiego, wartego dbałości i opieki.
Brak biofilii prowadzi do dewastacji środowisk naturalnych; jej pielęgnowanie – do potrzeby ich ochrony, troski i szacunku. […]
Katarzyna Simonienko, Nerwy w las. Jak odnaleźć spokój i radość życia, HELION, Gliwice 2021 s. 204