Szaleństwo władzy

[…] „Tępogłowie, źródło samooszukiwania siebie, jest czynnikiem, który w sztuce rządzenia odgrywa zdumiewająco poważną rolę. Polega na ocenie sytuacji na podstawie z góry ustalonych sądów, z ignorowaniem i odrzuceniem wszystkiego co przeciwne.

Jest to działanie zgodne jedynie z własnym pragnieniem, nie zezwalające na ugięcie się nawet pod naciskiem faktów. Zostało utrwalone w stwierdzeniu historyka o królu Filipie II hiszpańskim, który jako tępa pała prześcignął wszystkich monarchów: „Żadne niepowodzenie jego polityki nie potrafiło zmienić w nim przekonania o jej absolutnej doskonałości”.

Klasycznym przykładem takiego stwierdzenia był „Plan 17″, czyli francuski plan wojenny dla 1914 r., poczęty w nastroju całkowitego oddania się ofensywie.” […]

Barbara W. Tuchman, Szaleństwo władzy, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 1992 s. 22