Peruwiańskie Nazca w fotografiach Wiesława Czerwińskiego

W swoich wędrówkach przez świat Wiesław Czerwiński zawitał także do Peru, gdzie miał okazję podziwiać słynne figury z Nazca. Z przewodnika Peru-Boliwia, Wydawnictwa Bezdroże możemy dowiedzieć się m.in., że tzw. linie z Nazca zostały po raz pierwszy wymienione w 1550 r. przez hiszpańskiego kronikarza Pedro Cieza de Leon, a rozgłosu doczekały się w 1901 r. dzięki pracy niemieckiego archeologa Max Uhle.

Na badania tajemniczych rysunków całe swoje życie poświęciła z kolei niemiecka matematyczka i geograf dr Maria Reiche urodz. w 1903 r. w Dreźnie. Dokonała ona pomiaru figur i linii, które następnie skrupulatnie skatalogowała.

Geoglify (wzory na ziemi, petroglify to figury na skałach) w suchym regionie nadbrzeżnym na północ od Nazca obejmują teren ok. 700m 2 .

Na płaskowyżu Nazca znajdują się setki geoglifów. Przedstawiają one zarówno pozornie przypadkowe zbiory figur geometrycznych: kwadratów i trójkątów, jak też prostych linii ciągnących się nawet przez 8 kilometrów. Znajdują się tam także ogromne wizerunki zwierząt i roślin. Do najsłynniejszych należą: pająk z 40-metrowymi odnóżami, kondor o przekroju 120 metrów, koliber, orki, małpy, pies, kaktusy, kwiaty, ryby.

Znaczenie tajemniczych rysunków jest nieznane; wykonał je przedkolumbijski lud zamieszkujący wybrzeże, który żył tu ok. 200 lat p.n.e. Figury mają długość od 25 do 200 m.

W imieniu Autora zdjęć oraz redakcji „Tekstów i Pejzaży” zapraszamy do lotu nad Nazca.