Interpol

Interpol  To powszechnie stosowany skrót oznaczający Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnej. Wbrew powszechnemu niemal przekonaniu, INTERPOL nie jest formacją, której funkcjonariusze zajmują się wykrywaniem sprawców przestępstw, spektakularnymi pościgami za nimi czy zatrzymywaniem na obszarze całej kuli ziemskiej. Istotę mającej swoją siedzibę pod Paryżem MOPK stanowi przede wszystkim ogromny zbiór informacji o przestępstwach i przestępcach o charakterze międzynarodowym.

Do centrali bez przerwy wpływają zakodowane meldunki o zdarzeniach, personalia sprawców przestępstw, ich zdjęcia i odciski palców. Jednocześnie wpływają zapytania z wielu krajów i wychodzą odpowiedzi, które mogą przydać się policjom poszczególnych krajów w ściganiu zabójstw, rozbojów, uprowadzeń, fałszerstw pieniędzy czy dzieł sztuki, a także oszustw, handlu narkotykami, żywym towarem. INTERPOL może ułatwić też poszukiwania osób zaginionych. Nie udzieli jednak żadnych informacji dotyczących przestępstw natury politycznej, religijnej czy rasowej.

Napływające do Paryża informacje są nie tylko przetwarzane w sensie informatycznym, ale ocenia się je i analizuje celem monitorowania nowych zjawisk kryminalnych – nieznanych jeszcze przestępstw kryminalnych czy też sposobów ich dokonywania. Takie analizy prezentowane są następnie na konferencjach naukowych i specjalistycznych czasopismach. Pozwala to policjom poszczególnych krajów zawczasu podjąć odpowiednie działania profilaktyczne.

Interpol nie tylko opisuje i ocenia nowe tendencje w międzynarodowej przestępczości kryminalnej. Dla potrzeb jej zwalczania żywo reaguje też na nowe metody jej zwalczania. Warto więc np. zauważyć, że w 2003 r. w Interpolu powstała Baza Danych DNA.

Baza ta umożliwia krajom członkowskim wymianę informacji dotyczących profili DNA uzyskanych w tych krajach w drodze postępowań karnych. Jest to baza o charakterze centralnym i jest ona zarządzana przez Generalny Sekretariat Interpolu. Składa się ona z tzw. zapytań o sprawdzenie (DNA Search Request). Zapytania przekazywane są do Interpolu przez Narodowe Biura Interpolu. Zawierają opisany cyfrowo profil genetyczny oraz informację o rodzaju zdarzenia. Wymiana danych następuje poprzez porównywanie przesłanych profili DNA z profilami nadesłanymi jako zapytania z innych krajów.

Porównania mogą dotyczyć zarówno niezidentyfikowanych profili DNA pochodzących ze śladów ujawnionych na miejscach przestępstw, jak i zidentyfikowanych profili pochodzących od konkretnych osób, zarówno podejrzanych, jak i skazanych. W ten sposób można w logiczny sposób połączyć ze sobą niezidentyfikowane profile pojawiające się na miejscach zdarzeń w kilku krajach, a nawet przypisać im tożsamość konkretnego sprawcy, który w jednym z nich mógł zostać uprzednio zidentyfikowany.

Od lipca 2008r. bezpośredni dostęp do Bazy Danych DNA posiada Polska. Decyzja o włączeniu naszego kraju do bazy danych DNA Interpolu uznana została za efekt dobrych relacji międzynarodowych MSWiA i znakomitej opinii polskiej Policji [patrz: http://www.prawo.lex.pl/?cmd=artykul,1524]. Idea utworzenia międzynarodowej organizacji zajmującej się ściganiem zbrodni na kontynencie europejskim powstała w Niemczech w 1983r. Decyzję o jej powołaniu podjęło 20 państw, w tym Polska 40 lat później na konferencji we Wiedniu. Po zajęciu Austrii przez Niemcy kartoteki przestępców całej Europy przewieziono do Berlina, gdzie trafiły w ręce Gestapo. W 1945 jeden z opiekunów archiwum przewiózł je na zachód i oddał Francuzom. Siedzibą zrzeszającego obecnie 186 państw INTERPOLU od 1946 r. stał się Paryż.

Jan Wojtasik