[…] Żądało się absolutnej wierności wobec doktryny i przełożonych, lecz pozostawiało podwładnym swobodę inicjatywy. Mieli działać skutecznie, osiągać wytyczone cele.

[…] Już Arystoteles w swojej „Retoryce” wskazywał, że „każda klasa ludzi ma właściwy sobie sposób dowodzenia (…) i że nieokrzesany człowiek i wykształcony człowiek nie nie mówią o tym samym ani w ten sam sposób”.

[…] Wizytator powinien podczas badania akt spraw asesora dokonać oceny sprawowanej nad nim aprobaty i wszelkie negatywne spostrzeżenia pracy asesora ocenić przez pryzmat decyzji aprobanta.

[…] Rolą każdego kryminalistyka jest działanie mające na celu całkowitą realizację zasady poszukiwania prawdy materialnej oraz dowodów umożliwiających oskarżenie i skazanie rzeczywistego sprawcy czynu z jednoczesnym respektowaniem zasady jego niewinności.