[…] Zwykle zakładamy, że świat jest taki sam i tak samo widziany przez innych, jak my go odbieramy, a nasze zmysły odzwierciedlają obiektywną rzeczywistość, przedstawiając świat na podobieństwo lustra odbijającego idealny, nie zniekształcony obraz.

[…] Ponadsezonowe prawdy o historyczno-społecznych zjawiskach i procesach są w naszym zasięgu, ale dochodzić ich można tylko po przezwyciężeniu nawyków myślowych stojących pod znakiem uproszczeń oraz usunięciu z obrazu rzeczywistości fałszów. […] Kazimierz Opałek /w/: Konstanty Grzybowski, Pięćdziesiąt lat 1918 – 1968, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977 s. 6

[…] Dzieło wraz ze śmiercią twórcy ulega swoistej redukcji do ram, które nie dają się już przekroczyć; pozbawione zaplecza czynnej jego osobowości ukazuje się naszym oczom jakieś mniejsze, kruche, bardziej nikłe, tak jak ta garść popiołu porównana z żywym człowiekiem. […] Kazimierz Opałek /w/: Konstanty Grzybowski, Pięćdziesiąt lat 1918 – 1968, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977 s. 8

[…] Uproszczeniem jest założenie, że jedyną funkcją wymiaru sprawiedliwości jest skazanie tych, którzy popełniają przestępstwa, i ochrona przed skazaniem niewinnych.

[…] Wskutek wykarczowania ziemi i braku naturalnej ochrony przed słońcem dochodzi do wyjałowienia i pustynnienia. Ludzie dotychczas żyjący w zgodzie z przyrodą pozostają bez środków utrzymania.

[…] Potomkowie ludzi politycznie trzeźwych i nieźle zdyscyplinowanych zaczęli się przetwarzać w stado pomylonych warchołów. Zbiorowość, która ceniła swobodę myśli i sumień, szybko wyrzekła się tolerancji.