„Polska to taki kraj, w którym każdy dostrzeże chwast, lecz nikt nie schyli się, żeby go wyrwać” Królowa Bona

Czy fakt jest prawdą? Tak, ale fakt bez kontekstu nie jest całą prawdą, a nawet może mieć wymowę przeciwną do jego rzeczywistego sensu. R. Kapuściński, Lapidarium IV, W-wa 2007 s. 101

Człowiek jest bezbronny wobec własnego przywileju. Samo istnienie przywilejów jest złem.

„Warto przy tym zauważyć, że faktyczna karalność przestępstw pozostaje na poziomie grubo poniżej 10%. Zgodnie z badaniami wiktymizacyjnymi tylko 40% przestępstw jest w ogóle zgłaszanych policji, z czego tylko połowa jest formalnie rejestrowana.

Ogród angielski nie tworzy niczego na nowo, jedynie odzwierciedla swobodne piękno natury. Nie czaruje nadmiarem, lecz harmonijną kompozycją scenerii.   U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2005 s. 242  

Informacje przekazywane z niskich pobudek, takich, jak: zazdrość, zawiść, chęć zemsty czy dążenie do wyeliminowania konkurenta, są bardzo często spowodowane tym, że zaślepiony nienawiścią informator przekazuje informacje nieprawdziwe, w przekonaniu, że mówi prawdę. T. Hanausek, Kryminalistyka – zarys systemu, Wyd. KW Zakamycze, 1998 s. 85  

Warchoł sieje zamęt nie dla naprawy Rzeczypospolitej, lecz wskutek osobistej chorej wizji świata. Najczęściej nawet nie wie, że jest awanturnikiem. On broni „sprawiedliwości”, sądzi, że tylko jego sprawiedliwość jest święta.

„Podstawą gospodarki rynkowej i wolnego społeczeństwa obywatelskiego są autonomiczne decyzje podejmowane przez jednostki racjonalnie myślące, potrafiące przewidywać skutki swoich działań i oceniać, jakie działanie jest bardziej korzystne.

„W nauce niczego nie zaczyna się od nowa i nigdy nie wypowiada się ostatniego słowa. Choćby drogi mistrza i ucznia miały się rozejść, ślady intelektualnego dziedzictwa muszą ujawnić się w działaniu następnych pokoleń”. St. Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, PWN, W-wa 1985 s.13

„Nikt nie działa tak, by sobie szkodzić; jeżeli więc sprawca przyznaje się do winy, to dawać to winno odpowiedni stopień pewności, ze jest faktycznie sprawcą czynu.             Z. Papierkowski, Dowód poszlakowy w postępowaniu karnym, Lublin 1933 s. 117