[…] Z myślą o karierze, awansach i szeroko otwartych drzwiach do przedziału o nazwie „klasa średnia” tysiące młodych ludzi co roku walczą o miejsce na studiach, które mają zapewnić im taką przyszłość.

[…] W epoce gorącej wiary we wszystko, co osiągnięto w dziedzinie naukowej medycyny sądowej, w epoce entuzjazmu dla wielkości i nieomylności szkoły paryskiej, sprawa Joanny Weber oznaczała może daną przez los przestrogę, która pouczała każdego, kto miał oczy i uszy otwarte, gdzie leżą granice wszelkiej wiedzy sądowo-medycznej.

[…] Potworny zamach w Bostonie nie tylko pochłonął wiele ofiar, ale będzie miał skutki polityczne. To jest ogromny cios w wizerunek Czeczenów na świecie.

[…] W gospodarce odpadami działa identyczna zasada jak w medycynie: lepiej zapobiegać niż leczyć, co przełożone na język odpadowego konkretu oznacza, że lepiej minimalizować strumień odpadów »na wejściu«, niż borykać się z nimi »na wyjściu«.

Rynek usług prawniczych będzie zmierzał w stronę specjalizacji. Sposobem na konkurowanie na tym rynku jest specjalizowanie się w określonych dziedzinach prawa.

[…]  Mamy skłonność do bardzo szybkiego wyciągania wniosków z niepełnego zbioru przesłanek. Często przypisujemy istnienie związku przyczynowo-skutkowego zjawiskom, które następują zaraz po sobie. A tak wcale być nie musi.

[…]  Pyt.: IES nie wypowiada się na temat prowadzonych przez siebie spraw i nie uczestniczy w życiu publicznym, bo dba o to, by zachować swoją wiarygodność? Odp.: Nie wypowiadamy się, bo jeżeli dostajemy zlecenia od sądu, prokuratury i policji, to my je wykonujemy, ale dysponentem wyników jest organ zlecający.

[…] Fotografowanie nie jest trudne. Ale fotografowanie twórcze wymaga prócz opanowania warsztatu wiadomości szerszych: zdobycia ogólnej wiedzy fotograficznej, obejmujących elementy dyscyplin pokrewnych – optyki, chemii, wiedzy o sztuce, estetyki.

[…] Kodeks karny z 1969 r. zawierał rzeczywiście przepisy wymagające bezwzględnej eliminacji. Było w nim jednak wcale niemało tych, które w całości, „z kropkami i przecinkami” przeniesiono z Kodeksu karnego z 11 lipca 1932 r. Było to działanie zamierzone i wielokrotnie uzasadniane, zarówno w dokumentacji dotyczącej prac nad kodeksem karnym z 1969 r., jak i w komentarzach.

[…] Wymiar sprawiedliwości może właściwie spełniać swe prawne i społeczne zadania tylko wtedy, gdy represję karną stosuje się wobec rzeczywistych przestępców i za rzeczywiście popełnione przez nich czyny.