-
Przestępstwo a wyobraźnia
„To nie etyka, zasady moralne czy szacunek do prawa, ale wyobraźnia powoduje, że wielu ludzi nie popełnia czynów przestępczych”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 2 s. 77
-
Drzazga i belka
„Gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka wzrok jego bywa niekiedy niezwykle przenikliwy i bystry, ale kiedy spojrzy w lustro, raptownie ślepnie”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 2 s. 76
-
Autorytet obrazu fotograficznego
[…] O fakcie przyznawania przez nas fotografiom, przynajmniej tradycyjnie, waloru wyjątkowego autorytetu dokumentalistycznego czy też obiektywizmu, świadczą liczne przykłady.
-
Inkwizycja nie ujawniała donosicieli
[…] Chętnie korzystano z okazji, by ujawnić dawno skrywaną wrogość, zemścić się na kimś, utrącić rywala w interesach lub handlu. Każdy chciał zadenuncjować kogoś i obciążyć go brzemieniem winy.
-
Nakazy, zakazy i wolność
„Bez istnienia nakazów i zakazów nie ma również pojęcia wolności; człowiek, któremu wszystko wolno, nie potrafi nawet uświadomić sobie, co to jest wolność”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 149
-
Bezkarność rozzuchwala
„Bezkarność rozzuchwala, a niespełnione pożądanie budzi w człowieku bestię”. Zbigniew Nienacki, Raz w roku w Skiroławkach, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1987 t. 1 s. 156
-
Stary dąb
[…] Stary dąb najpóźniej ze wszystkiego co w lesie istniało budził się do życia. Jego pokryty korowatą korą pień długo musiały nagrzewać promienie słoneczne zanim stare soki poczęły powoli dążyć do odległych od ziemi gałęzi.
-
Dawne miejsca
„Nie powinno się odwiedzać dawnych miejsc, bo nie są to te same miejsca; miejsca jak wszystko przemijają”. Wiesław Myśliwski, Ucho igielne, Wyd. Znak, Kraków 2018 s. 47
-
Pamięć. Efekt dodania
„Pamięć z miski wody morze zrobi”. Wiesław Myśliwski, Nagi sad, Wydawnictwo Znak, Kraków 2020 s. 96
-
Radość najbliższego
„Jedyna radość patrzeć na dziejące się życie kogoś najbliższego, gdy się już własne przeżyło”. Wiesław Myśliwski, Nagi sad, Wydawnictwo Znak, Kraków 2020 s. 37