Prawo stanowione i zwyczajowe
[…] Przez prawo pozytywne rozumie się nie tylko istniejące w formie pisemnej tzw. prawo stanowione, ale także prawo zwyczajowe wynikające z praktyki i przekonania, że tworzy ona prawo.
W przeciwieństwie do systemu prawa Europy kontynentalnej prawo systemu anglosaskiego ciągle jeszcze przeważnie jest prawem niepisanym, chociaż na bieżąco zwiększa się liczba aktów prawa stanowionego.
Za źródło poznania prawa niepisanego służy dziś tzw. precedens, a więc takie przypadki, w których prawo zostało stwierdzone w drodze orzeczenia sądowego i tym samym stało się podstawą dla późniejszych orzeczeń. (…)
Prawu sędziowskiemu przypisuje się znacznie więcej niż tylko funkcję uzupełniająca w stosunku do ustaw; jak kiedyś, tak i dzisiaj tworzy ono istotny fundament rozstrzygnięć prawnych.
Cechą wspólna dla common law i prawa stanowionego jest w każdym razie jego oparcie na praktyce. […]
Herbert Franz Köck, Tanja Marktler, Kilka uwag do zasady „nulla poena sine lege”, /w/ Nauka wobec prawdy sądowej. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Zdzisława Kegla, Wrocław 2005 s. 307 i nast.
