Renaturyzacja rzek

(…) Obecnie wszystkie rzeki w Polsce są pod jakimś wpływem człowieka. W okresie powojennym, głównie ze względów rolniczych i transportowych, starano się je regulować, a przyległe tereny dolinowe – meliorować. Budowano jazy i stopnie wodne, by spowolnić spływ wody tam, gdzie tego chciano, a gdzie indziej przyspieszano go, aby szybciej pozbywać się nadmiaru. Rzekę traktowano jak przeszkodę, którą trzeba okiełznać

(…) Przywrócenie naturalnych funkcji rzek przede wszystkim poprawia jakość wody, co przekłada się na mniejsze koszty uzdatniania. Zwiększa też odporność na susze i w dłuższej perspektywie może pomóc łagodzić skutki powodzi.

Odnowione ekosystemy wodne pozwalają na odbudowę bioróżnorodności zwierząt i roślin oraz przywracają cenne usługi przyrodnicze, jak samooczyszczanie wody czy jej magazynowanie w krajobrazie. (…)

Renaturyzacja to inwestycja w przyszłość. W obliczu zmian klimatycznych, coraz częstszych ekstremalnych zjawisk pogodowych i rosnących kosztów utrzymania infrastruktury wodnej, to nie tylko kwestia ochrony środowiska, ale też decyzja racjonalna ekonomicznie.

Choć ani pełna regulacja rzek, ani ich stuprocentowa renaturyzacja nie wpłyną na wyeliminowanie problemu suszy i powodzi, to w dłuższej perspektywie korzyści płynące z utrzymania dobrze funkcjonujących, zróżnicowanych morfologicznie i przyrodniczo rzek przyniosą ograniczenie ryzyka suszy i powodzi przy równoczesnym dążeniu do zapewnienia czystej i odpowiedniej ilości wody. (…)

dr hab. Mateusz Grygoruk

Źródło i pełny tekst: TUTAJ