Przesłuchanie. Nastawienie osoby przesłuchującej

[…] H. Gross oraz E. Locard (…) uczulają, jak bardzo nastawienie osoby przesłuchującej wpływa na uzyskane relacje, a sami nie są wolni od stereotypów swojej epoki. (…)

Oczywiście, nie czyni ich to „gorszymi” naukowcami; nie ma podstaw do formułowania negatywnych ocen wobec nich, nie znając, czy pomijając kontekst epoki. Pozostali i pozostaną mistrzami dla kolejnych pokoleń przedstawicieli nauk sądowych.

W relacji każdego wybitnego naukowca ze swoimi uczniami, ważne jest to, żeby uczniowie nie naśladowali „ślepo” swojego mistrza, a on nie wymagał od nich bezwzględnego posłuszeństwa w zakresie podejmowanej problematyki badawczej.

Młodzi naukowcy zainspirowani odkryciami mistrza powinni sięgać kolejnych wyzwań badawczych, nie bojąc się czasami i zachowując odpowiedni szacunek, krytycznie podejść do wybranych koncepcji swojego mistrza. […]

Marek Leśniak, Kilka uwag na kanwie wypowiedzi H. Grossa i E. Locarda o relacjach świadków szczerych [w]: Piękno kryminalistyki. Księga jubileuszowa Profesora Józefa Wójcikiewicza, Wydawnictwo TNOiK „Dom Organizatora”, Toruń 2023 s. 142