Zdjęcia zamieszczone w tej galerii stanowią integralną część galerii Bieszczady’ 2017. Odsłona pierwsza. Ta sama zasada dotyczy dotyczy tekstu wprowadzającego. W pierwszej kolejności zapraszam więc TUTAJ. Nie ma oczywiście żadnych przeszkód do wyboru innej kolejności.

Dwieście lat temu Aleksander Fredro tak pisał o Bieszczadach: „W Baligrodzie wypoczęliśmy koniom. Tam granica świata. Za Baligrodem wjeżdża się jak w czarne gardło. Droga i rzeka jest to jedno i toż samo, a od rzeki z jednej i drugiej strony wznoszą się czarne ściany jodeł i smereków. Cisna leży w obszernej nieco kotlinie. Folwark, cerkiew, karczma, dalej młynek i tartak ożywiają tę górską wioskę więcej niż wiele innych”. Bieszczady współczesne, pomimo wyraźnego „postępu cywilizacyjnego” i rosnącej z roku na rok ilości turystów, ciągle urzekają dzikością przyrody i oryginalnością krajobrazu. Moja tegoroczna wędrówka bieszczadzka z obiektywem w ręku nawiązywała do poprzednich wypadów w latach 1999, 2007 i 2013. Z całą pewnością nie była więc tematycznie…