[…] Opinię o wymiarze sprawiedliwości kształtują różne czynniki, wśród których szczególną role odgrywają: elementy sterowanego kształtowania opinii (oficjalne źródła przekazu); sugestie dziennikarzy, którzy zanim zapadnie wyrok skazujący, ferują własne oceny i wyroki; tendencje do uogólniania, rozszerzania jednostkowych nieprawidłowości w działaniu organów wymiaru sprawiedliwości na całokształt jego działań; przyjmowanie marginalnych znamion działalności sądów za powszechne reguły; wiara w niesprawdzone informacje oraz personifikacja w ocenie działalności wymiaru sprawiedliwości. […] A. Peyrefitte, Wymiar sprawiedliwości – między ideałem a rzeczywistością, Warszawa 1987, s. 9-10, cyt. za: Joanna Bodio, „Nieskazitelność charakteru” jako kwalifikacja zawodowa sędziego, Kwartalnik KSSiP 4(10)/2013

[…] W tym się manifestuje magiczna wiara w to, że jeśli jest coś złego, musimy przyjąć ustawę, żeby to rozwiązać. (…) Mamy zwyrodnialca, który zamordował dziecko, buch, przywalimy ustawę, żeby karać zwyrodnialców. Mamy kretyna, który wjechał w ludzi w Kamieniu, buch, walniemy ustawę, że nie wolno zabijać rodzin w Kamieniu.

[…] 29 grudnia 1989 r. Sejm znowelizował Konstytucję PRL. Inicjatywa wyszła z klubu PZPR, który wnioskował o wykreślenie zapisu o kierowniczej roli partii. (…) Modyfikacje ustawy zasadniczej, jak na owe czasy, były głębokie, ale niewystarczające.