-
Pozorna wiarygodność świadka
[…] Podłożem relacji pozornie wiarygodnej mogą być realne przeżycia lub określone czynniki zewnętrzne takie jak strach, sympatia czy perswazja. Stwierdzenie pozornej wiarygodności wymaga zatem szczególnej pieczołowitości, gdyż zdolności zeznającego są specyficznym czynnikiem subiektywnym i może się zdarzyć, że świadek w wyniku swej wzmożonej wyobraźni w wielu kwestiach przedstawił tylko wyobrażenia.
-
Żądanie sprostowania nieprawdziwej informacji
Warszawa. Jacek Skała Rzecznik Prasowy Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP skierował do Redaktora Naczelnego Gazety Wyborczej żądanie sprostowania nieprawdziwej informacji jakoby prokurator nie wyraził zgody na zabranie z miejsca zdarzenia części twarzy potrzebnej do autotransplantacji.
-
Apel Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”
Warszawa. Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia” zwróciło się niedawno do Krajowej Rady Sądownictwa o zajęcie stanowiska i podjęcie stosownych działań w sprawie tzw. nadzoru nad działalnością sądów powszechnych, wprowadzanego stale w sądownictwie.
-
Profilaktyka przemocy seksualnej
[…] Lekarstwem na przemoc seksualną w Ameryce nie jest zwiększenie liczby ustaw karnych, pistoletów, policji ani więzień. Lekarstwem na przemoc seksualną jest uświadomienie sobie rzeczywistości i pogodzenie się z faktami.
-
Przewidywalność zagrożenia
[…] Ludzie, do których odnosimy się podejrzliwie, są o wiele mniej niebezpieczni niż osoby, których nie chcemy podejrzewać. Tłumimy nieprzyjemne myśli o naszych znajomych, ale jedynym sposobem, aby rzeczywiście pozbyć się takich myśli, jest ich dokładne rozważenie. […] Gavin de Becker, /w/ A. C. Salter, Drapieżcy […], Wyd. Media Rodzina, Poznań 2005 s. 13
-
Nie umiał cieszyć się sam, Wrzeciono’ 1987
Rola pokrzywdzonego w genezie przestępstwa została dostrzeżona i poddana analizie naukowej już w połowie XX w. Stwierdzono wówczas, że na strukturę przestępstwa składają się trzy podstawowe elementy: sprawca – czyn – ofiara. Badania te dały początek dziedzinie kryminologii zajmującej się rolą pokrzywdzonego w etiologii czynu karalnego – wiktymologii penalnej.